\n\n
Mobiel onderzoekscentrum Halley VI op Antarctica
Architectuur
Het nieuwste Britse onderzoekscentrum op Antarctica is vormgegeven als een ruimteschip dat alle extreme klimatologische omstandigheden kan weerstaan. De verschillende volumes kunnen losgekoppeld worden. Ze zijn op een hydraulisch systeem gezet, waarmee het centrum zichzelf optilt boven de ophopende sneeuw en zich kan verplaatsen naar een andere locatie. In het centrum vindt onderzoek plaats naar het magnetische veld van de aarde, naar de atmosfeer en klimaatveranderingen. Het lab bevindt zich op de 150 meter dikke drijvende 'Brunt Ice Shelf', die zich 400 meter per jaar verplaatst richting zee. De hoogte van de sneeuw stijgt met meer dan 1 meter per jaar en de zon komt in de winter gedurende 105 dagen niet boven de horizon uit. De temperaturen kunnen er dalen tot -56 °C en de wind raast er soms met een snelheid van meer dan 160 km/u. Het voormalige onderzoekscentrum Halley V kon daarom niet meer blijven functioneren. Sinds 1957 zijn al eerder 4 onderzoekscentra onder de sneeuw bedolven en bezweken. In deze barre omstandigheden is de techniek van levensbelang. Zes generatoren wekken elektriciteit op door het verbranden van gas. Omdat het gas duizenden meters getransporteerd moet worden, wordt er zo min mogelijk energie verbruikt. Naast een slim energieplan en de bijna geheel gesloten afvalkringloop is er ook rekening gehouden met de psychische gesteldheid van de onderzoekers gedurende de winter. Een speciaal hiervoor ontwikkelde lamp bootst in de donkere tijden daglicht na om het biologische ritme van het lichaam te activeren. Halley VI is een ontwerp van in samenwerking met . Zij wonnen de internationale prijsvraag die in 2004 werd uitgeschreven door de British Antarctic Survey (BAS) en het Royal Institute of British Architects (RIBA). [caption id="attachment_151947" align="aligncenter" width="440"] Interieur centrale ruimte Halley VI - Hugh Broughton Architects[/caption]