\n\n
De Juliana zoals sociologe Jolande Withuis haar schetst in haar biografie wijkt behoorlijk af van hoe de voormalige koningin bekend stond. In het boek 'Juliana, Vorstin in een mannenwereld' ontstaat een beeld van een heel eenzame, excentrieke koningin, die weinig steun kreeg uit haar omgeving. Withuis deed onderzoek naar Juliana en kreeg van kinderen van meerdere vriendinnen privé-correspondentie te zien tussen hun moeder en de prinses/koningin. Ze vertelt in : "Het idee dat ik van Juliana had bij haar overlijden, dat van die gewone vrouw, is voor mij flink gekanteld. Ze was juist extreem en excentriek. Wilde zich niet aanpassen en zocht meerdere malen de grenzen op van wat ze in constitutioneel opzicht mocht. En ze was grillig en gretig, kon snibbig en kwaaiig zijn. Ik ben haar vooral veel interessanter gaan vinden.'' Maar ook veel zieliger. Haar huwelijk met prins Bernard bleek nog veel slechter dan gedacht. Ze werd aan alle kanten bedrogen en vernederd. En daarbij kreeg ze weinig steun van haar vier kinderen of de politiek. Vervolgens verloor ze zich in de 'sekte' van Greet Hofmans. Door meerdere ministers wordt de koningin als 'geestesziek' omschreven. Drees karakteriseert de situatie op Soestdijk als 'verschrikkelijk'. De vorstin had het 'waandenkbeeld van een complot dat haar wil doen aftreden en Prinses Beatrix haar wil laten opvolgen'.
Bron(nen): AD