\n\n

Kijkcijferkanon Floortje Dessing wil vooral niet vastroesten

Beroemd
door Jeannette Kraswoensdag, 02 maart 2016 om 12:43
welingelichtekringen header 1
'Floortje Naar Het Einde Van De Wereld' is een van de populairste programma's op de Nederlandse tv. De laatste serie trok elke week weer een miljoenenpubliek. Wat spreekt mensen zo aan in de 'koningin van de reisprogramma's', zoals Twan Huys haar noemde in College Tour. In een profiel van Floortje Dessing (45) door Jan Tromp. Floortje Dessing groeide op in Heemstede en ging naar de Vrije School. Thuis was er geen auto en geen tv. Op de voordeur zat een sticker met de tekst 'lief zijn voor elkaar'. “Hoe je ruzie maakt, hebben we niet geleerd in onze jeugd,” vertelt broer Johan. Tot op de dag van vandaag vindt Floortje het zelf ‘vreemd’ dat ze tv-presentator is. “Dat ik in beeld ben, is eigenlijk een uit de hand gelopen grap.”
Zichzelf Wat maakt haar zo goed? Hanneke van Bindsbergen, al zo’n zestien jaar eindredacteur van Dessing’s programma’s, presenteert de grote paradox in het televisiebestaan van Floortje: “Ze heeft niet per se de ambitie om op televisie te komen. Uitgerekend dat maakt haar zo sterk.”
Zus Claartje: “Floortje is altijd heel erg zichzelf gebleven. Ze is nooit meegegaan met wat omroepen nog wel eens van je willen maken als programmamaker.” Broer Johan: “Ze leeft in het moment, reageert altijd spontaan. Dat is, vermoed ik, wat mensen in haar waarderen. Dat ze bij zichzelf denken: hè hè, eindelijk nog iets op de tv dat echt is.”
Floortje Dessing kent wat ze zelf noemt ‘een eeuwige onrust’, gaat daar in zeker opzicht onder gebukt. Ze wil weg, het is een obsessieve drang. Vandaar dat ze ook niet gekozen heeft voor man en kind. Hanneke van Bindsbergen: “Keer op keer staat ze te popelen. Het is geen vluchtgedrag, dat geloof ik niet. Als ze het niet zou doen, zou ze ongelukkig zijn. Maar ze holt zichzelf voorbij, dat is niet te vermijden. Ze wil niks missen, dat is het.”
Ziek Floortje Dessing woont zichzelf uit. Ze is twee keer ernstig ziek van een reis teruggekeerd. “Ik leef te hard,” heeft ze gezegd. Van Bindsbergen: “Ze wordt er doodmoe van, van tijd tot tijd, van al dat draven. Ze doet wel eens een poging om de onrust te beteugelen. Maar het werkt niet.” Ze wil steeds weer op pad. In Nieuwe Revu werd haar gevraagd naar haar grootste angst. "Vastroesten," zei ze. ‘Haar waardevolste bezit?’ "Mijn vrijheid en mijn paspoort."
Bron(nen): De Volkskrant