\n\n
Een van de hoogtepunten van het litteraire jaar 2014 vindt al op de 3 dag plaats: de presentatie van de tweede roman van Franca Treur. Dorsvloer vol confetti maakte Treur vier jaar geleden in één klap tot een van de succesvolste schrijvers van Nederland; het boek wordt nu verfilmd. Dus geldt de publicatie van de opvolger als een van de grote uitgeefgebeurtenissen van het jaar – en dat meteen op de derde dag van 2014. Maar het lijkt een anticlimax te worden, althans als het van de recensies afhangt. Op Radio 1 werd De Woongroep afgeserveerd. Langdradig, vaag, vervelend. Maar erger voor Treur is dat de recensent van NRC het boek kielhaalt. Eerst mag Treur twee pagina's lang uitleggen hoe ze haar tweede boek maakte en hoe ze het bedoelde. Daarna legt Thomas Veen in 2 kolommen onder de kop 'Hoop gesmoord in een anticlimax' bondig uit dat het boek van Treur niet in orde is. "Soms gebeurt er bladzijdenlang weinig interessants, er wordt lang uitgeweid over schijnbaar onbelangrijke personages, dan ineens is er een filmische actievoerdersscène, dan weer gaat het over Elenoors relatieproblemen, dan weer vermoedt ze – en dat wordt wel flink potsierlijk – dat het spookt in het weeshuis. Het thrillerelement van de verdwenen Alexander, dat in het slotdeel de boventoon gaat voeren, brengt wel spanning in de roman, maar haalt hem ook uit balans. Dat was minder erg geweest als er meer te beleven was aan Treurs stijl, die het boerenland in haar debuut Dorsvloer vol confetti nog glans gaf. Nu zijn de zinnen vooral kleurloos, (....) functioneel, niet mooi." De recensent typeert de roma als overbodig. Eerste berichten uit de boekhandel: het boek wordt goed verkocht