\n\n
"Als de dood nadert ga ik niet ingewikkeld doen. Ik ben van de generatie die daar nuchter en soepel over spreekt. Als bij mij een gevreesde ziekte wordt ontdekt, laat ik daar niets aan doen. Ja, pijnstilling - geen chemokuren. Die ontluistering. Natuurlijk, als je 40 bent en je hebt een gezin is de situatie geheel anders. In wezen kunnen doktoren maar één ding: medicatie verstrekken. Dat heb ik zeer van nabij meegemaakt met Hella en de problemen rond haar hart. Medicijnen maken een ander mens van je." "Nee, het definitieve van de dood vind ik allesbehalve treurig. Ik heb zo van het leven geprofiteerd. Er zoveel uit kunnen halen. Ik ga niet zeuren. Het is goed en het is mooi. Trouwens, voor je kinderen is het ook prettig. Die zijn tegenwoordig 70 voordat ze een keer wees zijn." (fragment uit een interview in het AD)