Amerikaanse studiebubbel voorbode Nederland?

Geen studiefinanciering, wel hoge studiekosten. Dat wordt lenen dus. En niet zo'n klein beetje ook.

De totale Amerikaanse studieschuld is opgelopen tot 1200 miljard dollar (zo'n 900 miljard euro). Dat is een verdrievoudiging in tien jaar. De schuld is hoger dan die op auto's of creditcards en stijgt elk jaar met 9%. De werkgelegenheid is daarentegen niet toegenomen.

Het systeem houdt zichzelf in stand. Overheden verstrekken goedkope leningen. Daardoor blijven studenten lenen en verhogen universiteiten elk jaar weer hun collegegeld. Ondanks bijbaantjes en ouderbijdrages blijft een universitaire studie zonder lening onbetaalbaar. De gemiddelde studieschuld per student is bijna 19.000 euro.

De zogenoemde studiebubbel wordt vergeleken met de huizenbubbel: mensen lenen te veel geld tegen een lage rente. Bij economische tegenwind kunnen ze hun schuld niet meer terugbetalen. Net als de waarde van huizen, daalt ook de waarde van diploma's. Er zijn te veel studenten en te weinig banen. Dat besef dringt langzaam door bij de jonge Amerikanen. Voor het eerst sinds lange tijd, nam vorig jaar het aantal aanmeldingen voor universiteiten af. De verwachting is, dat honderden scholen de komende jaren zullen sluiten.

In Nederland neemt de totale studieschuld ook snel toe. Hij bedraagt nu ongeveer 6 miljard euro. Dat bedrag loopt vermoedelijk verder op na de afschaffing van de studiebeurs en ov-jaarkaart. Met het hoge Nederlandse collegegeld wordt studeren hier dan ineens relatief duur. In alle landen om ons heen, behalve Groot-Brittannië, is het collegegeld aanzienlijk lager. In Scandinavië hoef je niets te betalen. In Duitsland is het nu nog 1000 euro per jaar, maar wordt het wellicht binnenkort afgeschaft en in België kost een jaartje studeren maar 600 euro. In Nederland betaal je volgend jaar 1835 euro. Of er genoeg goedbetaalde banen zijn om die hoge studiekosten terug te verdienen, is nog maar de vraag.

Bron: NRC Next (niet online)