"China is niet onze vijand," schrijft topeconoom Jeffrey Sachs in een opiniestuk voor CNN. "Het is een land dat zijn levensstandaard probeert te verhogen door middel van onderwijs, internationale handel, de aanleg van infrastructuur en technologische ontwikkeling." Sachs vervolgt: "Het doet kortom wat elk land zou doen als het zich geconfronteerd ziet met de historische realiteit van arm zijn en achterlopen op machtigere landen. Toch wil Trump de ontwikkeling van China stoppen. Dat kan rampzalige gevolgen hebben voor zowel de VS als de rest van de wereld." "China wordt aangewezen als zondebok voor de toenemende ongelijkheid in de Verenigde Staten," vervolgt de economieprofessor van Columbia University. "Hoewel de handelsrelaties tussen de VS en China voordelig zijn voor beide landen blijven sommige Amerikaanse werknemers achter. Vooral de fabrieksarbeiders in de Midwest hebben het zwaar vanwege de toenemende productiviteit en lage loonkosten van China." "Maar in plaats van China de schuld te geven van dit normale fenomeen binnen marktwerking zouden we hogere belastingen moeten heffen op de almaar groeiende winsten van onze eigen multinationals," vindt de VN-adviseur. "De opbrengsten zouden we moeten gebruiken om de arbeidersklasse te helpen, de afbrokkelende infrastructuur te verbeteren, nieuwe banen te promoten en om te investeren in wetenschap en technologie." "We moeten begrijpen dat China de verloren tijd wil inhalen na een hele lange periode van geopolitieke tegenslagen en daaraan gerelateerd economisch falen. Als China net zoveel inwoners had als bijvoorbeeld Zuid-Korea met iets meer dan 50 miljoen mensen dan zou het worden geprezen door de Verenigde Staten als een geweldig economisch succesverhaal, wat het ook is. Maar omdat het zo groot is bedreigt het de Amerikaanse pretenties om de wereld te domineren. De Verenigde Staten hebben immers maar minder dan een kwart van het aantal inwoners van China." "De waarheid is dat geen van beide landen de positie heeft om de wereld te beheersen. Technologie en kennis verspreiden zich sneller over de wereld dan ooit tevoren. De echte strijd voert Amerika dan ook niet met China, maar met de eigen gigantische bedrijven. Veel van hen verdienen fortuinen, terwijl ze hun eigen medewerkers geen fatsoenlijk loon bieden. De Amerikaanse CEO's en megarijken dringen aan op belastingverlagingen en meer monopoliemacht. Ze doen er alles aan om meer winst te maken, terwijl ze elk beleid dat de Amerikaanse samenleving eerlijker kan maken, verwerpen. "Een handelsoorlog met China lost onze eigen economische problemen niet op," besluit Sachs. "We moeten de oplossingen dichter bij huis zoeken: betaalbare gezondheidszorg, betere scholen, modernere infrastructuur, hogere minimumlonen en een hardhandig optreden tegen de hebzucht van het grootkapitaal. Ondertussen zullen we leren dat we veel meer te winnen hebben bij een samenwerking met China dan bij roekeloze en oneerlijke provocatie."