\n\n
Eerst zou Griekenland failliet gaan, en dan - desnoods - Portugal en Ierland. Pas daarna, in het uiterste geval Spanje. En héél lang daarna zou Italië onder vuur komen. Tijd genoeg voor het verzinnen van een list, want Italië onder vuur is het begin van het einde van de euro. Maar het werd Griekenland en in dezelfde week Italië. En, schrijft de Post, het zwakke Europese leiderschap is niet berekend op de taak om dat te voorkomen. Eigenlijk is het pleit beslecht. Het zou technisch al lastig zijn om een ineenstorting te voorkomen. Maar door de politieke dimensie is het vrijwel uitgesloten. De arme landen treuzelen met optreden. Maar de politieke wil in de sterke landen is ook wankel. In Finland en Nederland roeren de reactionaire nationalisten zich, in Duitsland de behoudende fiscalisten en in het Verenigd Koninkrijk - dat ook met maatregelen moet instemmen - de anti- Europeanen. In dat politieke mijnenveld is de technisch optimale oplossing, als die er al zou zijn, politiek onhaalbaar.
Bron(nen): Washington Post