\n\n
Uit een studie van het van de universiteit van Chicago blijkt dat een ongebreidelde bouwwoede Amerikaanse musea aan de rand van het failliet heeft gebracht. Al in 2007 - ruim voor het begin van de crisis - wees dit centrum erop dat er in de VS een indrukwekkende boom in de museumbouw was ontstaan en dat de sponsoren en adviseurs zich daar zorgen over maakten omdat er meer in stenen dan in kunst werd geïnvesteerd. De gevolgen van de talrijke nieuwbouwprojecten, renovaties en uitbreidingen in de museumsector zouden niet te overzien zijn, zo luidde de waarschuwing waar niemand oor voor had. Neem nu dat 300 miljoen dollar stak in de bouw van een nieuwe 25.000 vierkante meter grote museumvleugel, een ontwerp van de architect Renzo Piano (bekend van het Centre Pompidou, de reconstructie van de Potsdamer Platz in Berlijn, Nemo en Toren op Zuid, het KPN-gebouw in Rotterdam). Directie en bestuur waren ervan overtuigd dat de schitterende vleugel talrijke bezoekers zou aantrekken, maar dat viel tegen en na de opening in 2009 volgden massieve ontslagen. Hoe beroemder de architect hoe groter het risico dat de bouwgoeroe, tijdens het bouwproces verdere duurdere wijzigingen in de plannen verlangt waartegen de museumleiding zich maar zelden verzet. Meer dan 80% van de bestudeerde projecten gingen over hun budget heen, sommigen zelfs met 200%. Dat had ook gevolgen voor de kwaliteit van de tentoonstellingen: veel publiekstrekkers (blockbusters) waarvan de artistieke waarde vaak twijfelachtig is.