\n\n

ADHD is 'geen echte ziekte'

Ziekte, Gezondheid, gezondheidszorg
door Chantal Caeszondag, 30 maart 2014 om 9:58
welingelichtekringen header 1
Neurowetenschapper Bruce D Perry van de Houston ChildTrauma Academy brengt een bezoek aan de UK en legt aan de uit waarom hyperactiviteit bij kinderen 'geen echte ziekte' is. Het label 'ADHD' omvat een breed scala aan symptomen waaraan verschillende fysiologische processen ten grondslag kunnen liggen. 'Het is een beschrijving van symptomen, geen echte ziekte'. Perry zei ook dat artsen te gemakkelijk psychostimulantia voorschrijven bij kinderen, terwijl vast staat dat dit geen voordelen op de lange termijn biedt. Dierproeven geven aan dat ze mogelijk schade toebrengen. 'Als je psychostimulantia geeft aan jonge dieren, verandert hun beloningssysteem. Ze hebben veel meer stimulatie nodig om hetzelfde niveau van plezier te krijgen ...' Dat wil zeggen dat je meer moet eten om een gevoel van verzadiging te krijgen en dat je veel meer risicovolle dingen moet doen om een prettig gevoel van spanning te krijgen. 'Het nemen van medicatie beïnvloedt systemen op manieren die we niet altijd begrijpen. Ik het de neiging om behoorlijk terughoudend te zijn met dit spul, vooral als onderzoek laat zien dat andere interventies even effectief zijn en na verloop van tijd zelfs effectiever en geen bijwerkingen hebben', aldus Perry. Perry is voorstander van een aanpak die kijkt naar de diepere oorzaken van het probleem en vaak wordt daarbij de aandacht gericht op de ouders. 'Er zijn een aantal niet-farmacologische behandelingen die vrij effectief zijn. Veel daarvan helpen de volwassenen in de omgeving van de kinderen', zo zei hij. Als je een angstige, overweldigde ouder hebt, dan kan dat besmettelijk zijn. En als een kind worstelt met problemen, raken de volwassenen om hen heen gemakkelijk ontregeld. Dit proces van negatieve feedback tussen een gefrustreerde leraar of ouder en een ontregeld kind kan makkelijk escaleren en uit de hand lopen. Je kunt de volwassenen leren hoe ze zichzelf kunnen reguleren, hoe ze realistische verwachtingen kunnen hebben van de kinderen, hoe ze mogelijkheden kunnen bieden die haalbaar zijn en hoe ze de kinderen succesvol kunnen coachen. Bij alternatieve therapieën kun je denken aan yoga, maar ook aan motorische activiteiten, zoals drummen. 'Ze hebben allemaal enige werkzaamheid. Als je erin slaagt een pakket van die dingen samen te stellen: een gedragsverandering bij de volwassenen, meer haalbare doelen voor de kinderen, kinderen mogelijkheden geven om zichzelf te reguleren, dan zal het aantal kinderen dat het label ADHD krijgt fors afnemen', besluit Perry.
Bron(nen): The Guardian