Drinken maakt je niet noodzakelijk dommer, integendeel zelfs

Het is zo'n verhaal dat iedereen gelooft, zonder dat het klopt: bij ieder glaasje alcohol sterft een klein deel van je hersencellen. Immers: als je iets levends blootstelt aan alcohol gaat het dood. Het is, schrijft Express, ingewikkelder (en prettiger). Je lever verwerkt de alcohol die je drinkt tot minder giftige substanties tegen een tempo van ongeveer 33 centiliter bier, 15 centiliter wijn of 3 centiliter sterke drank per uur. (Wie één glas bier per uur drinkt zal niet makkelijk dronken worden.) Als je die grens overschrijdt komt de overtollige alcohol in je bloed terecht. Via het bloed bereikt die alcohol uiteindelijk je hersenen, waar het cellen beschadigt die instaan voor het zenden en ontvangen van informatie. Dat is waarom je gedrag de typische kenmerken van een dronkaard vertoont wanneer je een paar glaasjes te veel op hebt. Zelfs wanneer men neuronen rechtstreeks in contact brengt met alcohol, sterven ze niet onmiddellijk af. Enkel hun vermogen om te communiceren met andere cellen wordt beschadigd. Alcoholisten zijn dikwijls ook ondervoed (en hebben een tekort aan thiamine). Dat kan de ziekte van Wernicke-Korsakoff veroorzaken met als gevolg de afsterving van hersencellen. Studies tonen aan dat matige drinkers risico hebben op de ontwikkeling van dementie en andere vormen van cognitief verval. Drinken maakt je dus niet noodzakelijk dommer, integendeel zelfs.

Bron(nen): Express