Omgeving kan massamoorden voorkomen

De psychiatrie moet oplossingen bieden om massamoorden te voorkomen, vindt David Brooks. Brooks is columnist van . Vroeg in de ochtend van 4 september 1913 vermoordde Ernst Wagner zijn vrouw en 4 kinderen in de stad Degerloch in Duitsland. Hij trok naar Mühlhausen, en dacht dat de mensen daar met hem spotten omdat hij seks had met een dier. Hij opende het vuur en trof 20 mensen, van wie er minstens 9 stierven. Het incident staat bekend als een van de eerste spectaculaire massamoorden van de 20e eeuw. Sindsdien is de frequentie van zulke uitspattingen ernstig toegenomen. In de jaren '80-'90 waren er minstens 20 van zulke incidenten, waaronder de zaak uit 1982 van een politieagent in Zuid-Korea die 57 mensen doodde. In het voorbije decennium waren het minstens 26 dolle schietincidenten. We begaan wellicht een vergissing als we denken dat we ooit zullen weten wat zulke uitspattingen 'veroorzaakte'. Maar als je de rapporten leest van de FBI, de geheime dienst en diverse psychologen, dan zie je bepaalde gemeenschappelijke motieven. Als je de daders bestudeert, dan betreed je een wereld van waanbeelden, onbehandelde schizofrenie en tomeloos gekwetste trots. Velen hebben een hoge dunk van zichzelf en vinden dat ze niet voldoende naar waarde worden geschat door de rest van de wereld. Tal van hen hadden niet zo lang tevoren een zware klap te verwerken gekregen - baan verloren, scheiding, gezakt op school - en besloten hard terug te slaan. De meesten van hen hadden ook te kampen (gehad) met een zware depressie of hadden een suïcidepoging ondernomen. Vaak leefden ze een teruggetrokken bestaan, maar de meesten deelden hun gewelddadige fantasieën met minstens één persoon voor ze de misdaad begingen. De daders voelden zich doorgaans gespannen vóór hun actie, maar op hun gemak en beheerst tijdens de uitspatting. Sommigen doodden zichzelf na afloop. Maar een verrassend groot aantal zette de actie gewoon stop. Ze hadden hun punt gemaakt en hadden niet nagedacht over wat ze erna zouden doen. Het cruciale punt is dat de dynamiek intern zit, niet extern. De daders zijn in de eerste plaats het product van psychische problemen, niet van 'de ontspoorde maatschappij', gewelddadige videospelletjes, falende wapenwetten en wat al niet meer. Iedereen kan online illegale wapens bestellen. Als je naar geweren kijkt of naar videogames, dan kijk je het vanuit het verkeerde perspectief. Mensen die massamoorden begaan, lijden doorgaans aan ernstige psychiatrische stoornissen. De manier om zulke incidenten te voorkomen in de toekomst, moet vertrekken vanuit de psychiatrie. De beste manier om massamoorden te voorkomen is via relaties - iemand merkt dat een familielid of een buur ontspoort en zorgt voor therapie voor de barbarij het overneemt. Maar er is ook nood aan een agressiever systeem van behandelingsopties, vooral voor mannelijke twintigers. Jammer genoeg grijpt de psychiatrie vaak pas in als het te laat is.

Bron(nen): The New York Times De Morgen