\n\n

Slaap-eetstoornis kan gevaarlijk zijn

Ziekte, Gezondheid, gezondheidszorg
door Chantal Caeszaterdag, 09 maart 2013 om 14:27
welingelichtekringen header 1
Ooit wakker geworden met een koelkast die half leeg is, terwijl je geen huisgenoten hebt? Is je tandenborstel nog gebruikt nadat jij naar bed ging? Misschien heb je dan wel een 'nachtelijke slaap-gerelateerde eetstoornis' of NSRED (Nocturnal Sleep-Related Eating Disorder). NSRED gaat vaak samen met andere slaapstoornissen, zoals rusteloze benen (RLS of restless leg syndrome) of slaapwandelen. Deze mensen gaan eten in plaats van alleen maar te wandelen. De ziekte begint meestal rond of na je 30e en vaak gaat er iets aan vooraf: een ziekte, extreme stress, het gebruik van geneesmiddelen of drugs of het afkicken ervan (met name stoppen met roken). Soms hebben mensen flitsen van herinneringen aan wat ze 's nachts uitspookten. Dat is vooral zo bij de meer ingewikkelde handelingen of extreem gedrag, maar de routinehandelingen worden meestal helemaal uit het geheugen gewist. Zo herinnerde een man, die thuis geen voedsel kon vinden, zich vaag dat hij op een brommer naar de supermarkt reed. Mensen met NSRED houden er aparte eetgewoontes op na. Ze eten net zo goed bevroren levensmiddelen en dierenvoer. Sommigen eten zelfs sigaretten. Als ze uitgebreide maaltijden bereiden, kunnen ze zichzelf snijden of branden. Zelfs simpele dingen kunnen een probleem zijn. Pindakaas schijnt favoriet te zijn bij slaap-eters, maar tijdens hun slaap hebben ze niet altijd de reflex om te slikken en stikken ze (bijna). Mensen eten soms 4 keer per nacht. Niet iedereen noemt toe in gewicht, maar vrijwel iedereen voelt zich 's ochtends misselijk. Uit slaaponderzoek blijkt dat sommige patiënten gaan eten in een vroeg slaapstadium, maar vaker treedt het op tijdens de delta-slaap. Dat is de diepe slaap, net voor de REM-slaap begint. Slaapwandelaars, mensen met een alcoholverslaving, ernstige depressies en de ziekte van Parkinson hebben vaak ook een verstoorde delta-slaap. Behandeling gebeurt meestal door middel van medicatie: benzodiazepines (zoals Valium), anti-epileptica en soms opiaten. Neurofeedback is ook een mogelijkheid.
Bron(nen): io9