Meer dan een miljoen Nederlanders tussen de 15 en 64 jaar gebruiken benzodiazepines, zoals Valium, Seresta, Temesta, Mogadon, Dalmadorm en Xanax. Dat is 2 keer zoveel dan 10 jaar geleden, zo staat te lezen in de van het Trimbos-instituut en het Wetenschappelijk Onderzoek- en Documentatiecentrum (WODC) van het Ministerie van Veiligheid en Justitie. Ouderen boven de 65 jaar zijn oververtegenwoordigd onder de gebruikers van benzodiazepinen. En dat ondanks het feit dat deze middelen sinds 1 januari 2009 niet meer vergoed worden (behoudens enkele uitzonderingen, zoals bij epilepsie). De verwachting was dat langdurig benzodiazepinegebruik als gevolg van deze maatregel zou dalen. Dat is dus niet het geval.
Slaap- en kalmeringsmiddelen worden zoals de naam al laat vermoeden veel voorgeschreven bij slaapstoornissen en angst- en spanningsklachten. Het probleem is dat ze de oorzaak niet verhelpen: als ze uitgewerkt zijn, heb je weer net zoveel last van je klachten als eerst. Bovendien treedt al vrij snel gewenning op. Je hebt algauw een hogere dosis nodig om te kunnen slapen of je rustiger te voelen. Na een tijdje treedt afhankelijkheid (verslaving) op: je kunt niet meer zonder. Bovendien kun je last krijgen van een rebound-effect als je probeert te stoppen: de klachten waarvoor je het middel nam, komen in een hevigere vorm weer terug. Een derde van alle gebruikers van benzodiazepines is chronisch gebruiker, waarbij de kans op
verslaving toeneemt. Ongeveer 22.000 mensen van 18 jaar en ouder zijn afhankelijk van slaap- of kalmeringsmiddelen. Wel wordt er vaker hulp gezocht voor een benzodiazepineverslaving. In de afgelopen 10 jaar verdubbelde het aantal hulpvragers, al zijn het er nog steeds weinig (713 in 2011).