\n\n
Had wel een beetje te doen met die staatssecretaris Martin van Rijn, wiens vader de klok had geluid over Martin zijn moeder bij wie in een woonzorgcentrum de urine af en toe over de enkels klatert. Diederik Samsom zet met enige regelmaat geheel vrijwillig zijn gehandicapte dochter in om binnen zijn zieltogende partijtje te redden wat er te redden valt, maar Martin kreeg zijn dementerende moeder dankzij papa zomaar opeens ongevraagd op zijn bordje. Heel moedig toog hij naar Jeroen Pauw om te discussiëren met een vriend van zijn vader wiens vrouw in hetzelfde tehuis zit weg te kwijnen. En toen? Toen ging Martin volledig de mist in en kwam daar ook niet meer uit. Wat er fout ging? Hij bleef politicus. Begon een slap verkiezingspraatje. Dat dit probleem zijn inspiratie was geweest om de politiek in te gaan. Bij ons thuis zochten we allemaal een teiltje om te kotsen. Zagen wel dat Martin zijn haar goed zat. En zijn stropdas zat ook keurig recht.
Bron(nen): NRC