Op de avond voor hij ging trouwen stuurde een man naar zijn ex: Ik ga morgen trouwen. Ik wilde je dit bericht sturen (mijn verloofde weet dat ik dit naar je stuur) Bedankt dat je mijn eerste liefde bent. Bedankt dat je me altijd hebt aangemoedigd, bedankt dat je me uit de problemen hebt gehouden, bedankt voor de keren dat je voor me hebt gezorgd toen ik ziek en depressief was. Bedankt dat je van me houdt. Als je dat nog niet hebt gedaan, hoop ik dat je ooit liefde zult vinden. Als je zoveel van me hield toen we jong waren, kan ik me alleen maar voorstellen hoe sterk en krachtig je liefde nu is. De manier waarop je hart is gemaakt, is geweldig. Ik weet dat we kinderen waren toen we iets hadden, maar je hebt me geleerd wat liefde is. Ik hoop dat de man die jou mag trouwen snapt wat een voorrecht dat is, ik hoop dat hij je met zorg behandelt, ik hoop dat hij weet wie hij tegenover zich heeft, ik hoop dat hij je elke dag liefde en loyaliteit toont. Je verdient dat en meer. Mijn punt is: bent de reden waarom ik weet hoe ik van iemand kan houden. Je hebt me liefde geleerd, je hebt me geleerd hoe ik met mijn woede moet omgaan, hoe ik met mijn depressie moet omgaan en hoe ik het leven ten volle kan leven en ik ben je dankbaar. Ik wens je liefde en geluk. De ex zette de tekst (anoniem) op Facebook. De reacties stroomden binnen. Er zijn nog al wat mensen die zich afvragen of de bruidegom al helemaal heen is over zijn eerste liefde. Maar er is ook veel positieve emotie