Scheiden maakt niet gelukkig: waarom je soms beter bij elkaar kunt blijven

Een derde van alle huwelijken sneuvelt. Dat is zonde, aangezien uit steeds meer onderzoek blijkt dat veel koppels van een scheiding alleen maar ongelukkiger worden. Zeker als er kinderen bij betrokken zijn. Psychologie Magazine legt uit waarom je soms beter bij elkaar kunt blijven.

De cijfersDe Amerikaanse sociologe Linda Waite volgde 645 koppels die ‘ongelukkig’ waren met hun relatie. Na vijf jaar keek ze hoe het hun was vergaan. Wat bleek: maar liefst tweederde van de ongelukkige stellen die toch bij elkaar waren gebleven, was vijf jaar later gewoon weer blij met elkaar. Vooral de huwelijken uit de ongelukkigste categorie waren opgebloeid: 80 procent daarvan viel vijf jaar later in de categorie ‘gelukkig getrouwd’.

ScheidenNiet alleen zijn veel relatieproblemen op te lossen, ook maakt een scheiding lang niet altijd gelukkiger, blijkt uit stapels onderzoek. Gescheiden mensen, zelfs als ze hertrouwen, zijn over het algemeen minder gelukkig en minder gezond dan getrouwde. Onderzoeker Paul Amato volgde vijf jaar lang een groot aantal stellen. Van degenen die uit elkaar gingen werden alleen de koppels die hele heftige relatieproblemen hadden iets gelukkiger van een scheiding. Maar degenen die een middelmatige relatie beëindigden, omdat ze op zoek waren naar iets beters voelden zich een stuk ellendiger na een scheiding.

KinderenEn zij niet alleen, ook de eventuele kinderen voelen zich veel slechter. Ze begrijpen het als er heftige ruzies zijn, maar bij een scheiding na een middelmatig huwelijk gaan kinderen er hard op achteruit. Ze hadden immers best een prima en stabiel gezinsleven. Het is dan ook een mythe dat kinderen beter worden van een scheiding omdat hun ouders zich er prettiger door voelen. In de eerste plaats knappen ouders vaak helemaal niet zo op van een scheiding. Daarnaast hebben kinderen veel minder last van een ongelukkig huwelijk dan de ouders zelf. En van een scheiding hebben ze wél last. Een recente grote overzichtsstudie bevestigde nogmaals dat kinderen van gescheiden ouders het over het algemeen minder goed doen op sociaal, emotioneel en academisch vlak, en meer gezondheids- en gedragsproblemen hebben.

Te hoge verwachtingenAmato ziet vooral onze gestegen verwachtingen als boosdoener. Jonge mensen zeiden in de jaren vijftig en zestig desgevraagd dat ze trouwen waardevol vonden omdat het hun een stabiele thuishaven gaf, economische zekerheid, en de mogelijkheid om een gezin te stichten. Tegenwoordig geven jongvolwassenen heel andere redenen op: ze verwachten dat het huwelijk een diepe bron van liefde en emotionele voldoening zal zijn. En die verwachtingen, zegt Amato, zijn veel lastiger in te lossen.

OplossingenMaar hoe los je dan je relatieproblemen op? Dat kan op verschillende manieren, blijkt uit onderzoek. Sommige relaties werden beter doordat de partners actief aan hun problemen werkten: ze gingen in therapie, maakten meer tijd voor elkaar vrij en verbeterden de communicatie. Andere stellen zaten gewoon stug de problemen uit. Op den duur werden veel bronnen van conflict en stress vanzelf minder: de financiën verbeterden, de tropenjaren met de kinderen waren over, en zelfs de pijn van ontrouw vervaagde. Tot slot waren er de huwelijken waarin de partners afzonderlijk gelukkiger werden. Ze zagen de ander niet meer als de enige bron van geluk. Als ze hun diepste gedachten niet bij hun partner kwijt konden, deelden ze die met een goede vriendin.

Bron(nen): Psychologie Magazine