Dit is de brief waarin 130 vrouwen oproepen tot de boycot van GeenStijl

Vergeef ons het taalgebruik, maar het moet even: 'Ik zou haar overdwars in alle gaatjes nemen. Lekker langzaam volpompen. Om daarna keihard haar mond over mijn keiharde lid te trekken. Hard duwen op dat hoofd. Kokhalzend krijgt ze mijn warme zaad. Hmm.'

En deze: 'Met haar armen op haar rug gebonden en een stevig stuk grijze tape over haar mond geplakt zou ik haar zeker doen!' Of deze: 'Ik zou zaad in haar gezicht spuiten. Eventueel anaal erin raggen.' Sorry, nog eentje: 'Ik zou mijn harde klaargekomen lul weleens aan haar neus willen afkloppen.'

Deze en nog veel meer vergelijkbare berichten verschenen afgelopen weekend op GeenStijl. Ze waren gericht tegen een journaliste van de Volkskrant. De site plaatste haar foto online met daarbij de zin: 'Zou u haar doen? Graag alleen antwoorden met seksistische complimentjes'. De vraag bleek honderden reaguurders uit te nodigen tot het delen van verkrachtingsfantasieën en beledigingen.

U betaalt mee aan een site waar de vernedering van vrouwen en racisme de norm is, niet de uitzondering

Geen van deze berichten werd verwijderd.

Nu heersen er andere omgangsvormen op internet dan in de krant of op televisie. De videosite Dumpert.nl is onderdeel van GeenStijl en grossiert in seksistische en racistische filmpjes. Elke vrouw die op Dumpert verschijnt wordt begeleid door 200 comments met het niveau van 'daar moet een piemel in'. Niet alleen opiniemakers, ook politici, actrices en gewone vrouwen zonder enig publiek profiel zijn mikpunt op deze sites, waarbij vrouwen van kleur vaak de dubbele laag krijgen. Nu staat het halve internet vol met vrouwenvernederende of racistische meuk, maar bij Dumpert.nl gaan dit soort vernederingen gepaard met mainstream advertenties: ANWB, Coolblue, Rabobank. Daar leeft de site van.

NRC-columnist Rosanne Hertzberger stelde de legitieme vraag of die adverteerders dit zouden moeten willen. Dat leidde uiteindelijk tot een virtuele schandpaal. Zij werd een 'droogsloot' genoemd, haar naam verbasterd tot 'Herpesberger'. Een andere Volkskrant-columnist is een 'rancuneuze naziblob', een zwarte opiniemaker heet 'een klagende kwetscreool'. Na zo'n eervolle vermelding op GeenStijl staat standaard een leger aan anonieme figuren klaar om via sociale media de aanval in te zetten met expliciet seksueel, racististich homofoob, soms regelrecht bedreigend taalgebruik.

Dit is geen uitzondering, het is de standaardpraktijk van deze site, al bijna [vijftien] jaar lang. Volgens GeenStijl is zo'n soort behandeling de schuld van de vrouw in kwestie, haar verdiende loon. Die Volkskrant-journalist had nou eenmaal niet moeten schrijven dat vrouwen door GeenStijl hard worden aangepakt, vooral op hun seksualiteit. Dan lok je het toch uit dat je virtueel belaagd wordt, dat je lelijk, geil en dik wordt genoemd. Je vráágt er toch om als je het waagt iets negatiefs over GeenStijl te schrijven? Nee, uiteraard niet. Maar dit is wel de realiteit waarmee (vooral) vrouwen te maken hebben.

Normaal luidt het devies: niet reageren, don't feed the trolls. Maar de aanval op de journaliste van de Volkskrant is het zoveelste dieptepunt: reaguurders werden expliciet uitgenodigd om seksueel te fantaseren bij haar foto. Online intimidatie mag dan al jaren de norm zijn op internet, het is niet normaal. We vinden het tijd om hier als collectief een statement te maken. Door je mond te houden, verandert er niets.

Uit een enquête onder vrouwelijke opiniemakers, begin maart gepubliceerd in de Volkskrant, bleek dat twee op de drie vrouwen last heeft van online bedreigingen, berichten als: 'Jij zou eens moeten worden verkracht', of 'Ik weet waar je woont, hoer'. Veel ondervraagde journalisten noemden de aanjagende rol die GeenStijl daar geregeld bij speelt.

De online intimidatie is niet zonder gevolgen: een ruime meerderheid van de ondervraagden bekende weleens of een enkele keer te twijfelen of ze haar mening moet opschrijven over een bepaald onderwerp, uit angst voor reacties. GeenStijl doet niet aan nuances of weerwoord. GeenStijl neemt je te grazen, ze nagelen je aan de schandpaal en laten hun reaguurdersleger op je los. Dat kan leiden tot zelfcensuur, vooral onder vrouwen. Een veelgehoord tegenargument luidt: als je een mening hebt, moet je tegen een stootje kunnen. Inderdaad, kritiek hoort erbij, een beetje seksisme zijn we wel gewend. Maar dit gaat veel verder.

'Oh dus je hebt een hekel aan de GeenStijl? Prima. Hartstikke leuk. BLIJF DAN LEKKER WEG & see if we care', schreef GeenStijl-redacteur Bart Nijman, die verantwoordelijk was voor het 'wie zou haar doen'-bericht, deze week naar aanleiding van de ophef. Alsof GeenStijl een klein tochtig uithoekje van internet is waar niemand komt. De site is een invloedrijk onderdeel van de publieke arena, met bijna twee miljoen unieke bezoekers per maand en nog eens 88 duizend volgers op Twitter. Daarmee is de site - hoe graag ze het ook proberen te vermijden - gewoon onderdeel van de mainstream media. Een belangrijke stem in het debat, niet eentje die je je links kunt laten liggen. Mocht het al lukken om je compleet af te sluiten als je door GeenStijl aan de schandpaal wordt genageld, dan zijn er nog de tientallen berichten en mails van vrienden die vragen of het goed met je gaat.

Ondertussen worden de redacteuren van GeenStijl door sommigen juist gezien als de hoeders van de vrijheid van meningsuiting. Zo is de website genomineerd voor de Pim Fortuyn-prijs, een onderscheiding voor de 'pilaren van het vrije woord'. De jury roemt het weblog om haar 'harde, provocerende en onthullende artikelen', maar lijkt daarmee blind voor het muilkorvende effect dat de site tegelijkertijd heeft op vrouwen - en mannen - in de publieke arena. Als je als schrijfster iets onwelgevalligs over GeenStijl durft te typen, doen niet alleen je hersenen ertoe, maar speelt je uiterlijk een essentiële rol in de reacties die volgen. Of je dik of dun bent, lang haar, kort haar, bril of geen bril, wel of geen hoofddoek, zwart of wit, of je 'fapmateriaal' bent, of de reaguurders je zouden doen, en hoe. Is dat vrijheid?

GeenStijl en Dumpert zijn onderdeel van de Telegraaf Media Groep, een van de grootste mediabedrijven van ons land. TMG heeft zich de afgelopen jaren blijkbaar niet verantwoordelijk gevoeld voor de inhoud. Het bedrijf wilde in februari niet inhoudelijk reageren op het Volkskrant-onderzoek naar online vrouwenhaat. We hopen dat het Vlaamse Mediahuis, de nieuwe eigenaar van TMG en daarmee ook van GeenStijl, hier anders in staat. Wij geloven dat GeenStijl ook een luis in de pels kan zijn, een 'pilaar van de vrijheid', maar dat kan niet als de makers elke journalist of opiniemaker die het waagt hen te bekritiseren intimideren.

Dan nu uw rol hierin, adverteerder. McDonald's, Jumbo, Rabobank, Snappcar, Coolblue, Yarden, de Efteling, Vereniging Eigen Huis, Bol.com en de Belastingdienst. Misschien weet u niet eens dat u met een banner op deze site staat. U vraagt mediabureaus voor u te adverteren en die kiezen dan de sites uit met het beste bereik binnen uw doelgroep. GeenStijl hééft een groot bereik, dus we begrijpen dat deze oproep u in een lastig parket brengt. Maar bedenkt u ook dat uw logo, uw zorgvuldig opgebouwde imago, naast dit soort teksten verschijnt: 'Ze loenst een beetje, geil bij het pijpen als ze mij aankijkt, terwijl ik zeg dat ze echt een lekkere hoer is.'

U betaalt de salarissen van de invloedrijkste trollen van het Nederlandse internet. U betaalt mee aan een site waar vrouwenvernedering en racisme de norm is, niet de uitzondering. Donderdag besloot Defensie om zich voorlopig terug te trekken als adverteerder. Wij hopen dat meer bedrijven kritisch gaan nadenken over de vraag of hun advertentiebeleid overeenkomt met de waarden van hun onderneming.

Ondertekenaars

Loes Reijmer

Rosanne Herzberger

Esma Linnemann

Lara Aerts

Lamyae Aharouay

Adinda Akkermans

Liddie Austin

Hadjar Benmiloud

Sunny Bergman

Sara Berkeljon

Hanna Bervoets

Barbara van Beukering

Jildou van der Bijl

Annette Birschel

Eefje Blankevoort

Hassnae Bouazza

Lisa Bouyeure

Anna van den Breemer

Désanne van Brederode

Claudia de Breij

Asha ten Broeke

Katja de Bruin

Rachel Corner

Ellen Deckwitz

Nikki Dekker

Coot van Doesburgh

Elma Drayer

Els van Driel

Maartje Duin

Linda Duits

Els Duran

Nadia Ezzeroili

Rene Frissen

Carolina Lo Galbo

Clarice Gargard

Lorianne van Gelder

Katrien Gottlieb

Renske de Greef

Meredith Greer

Caroline de Gruyter

Femke Halsema

Bente Hamel

Keshia Hederman

Anneloor van Heemstra

Corinne Hegeman

Margriet van der Heijden

Eveline Helmink

Antoinette Hertsenberg

Myrthe Hilkens

Malou Holshuijsen

Daniela Hooghiemstra

Irene Houthuijs

Hella Hueck

Anneke Hymmen

Eva Jinek

Marije de Jong

Matthea de Jong

Nynke de Jong

Jannah Loontjens

Marcia Luyten

Jacqueline Maris

Heleen Mees

Mensje Melchior

Sheila Kamerman

Aimée Kiene

Margalith Kleijwegt

Jannetje Koelewijn

Rinskje Koelewijn

Sara Kolster

Olga Kortz

Rosanne Kropman

Femke van der Laan

Anke Laterveer

Annemiek Leclaire

Doutje Lettinga

Marcia Luyten

Hasna El Maroudi

Lieke Marsman

Joke Mat

Alma Mathijssen

Sarah Meuleman

Jossine Modderman

Tsjitske Mussche

Cécile Narinx

Saskia Noort

Margriet Oostveen

Lidy Nicolasen

Larissa Pans

Marja Pruis

Marije Randewijk

Carolien Roelants

Aafke Romeijn

Daan Roovers

Sandra Rottenberg

José Rozenbroek

Edine Russel

Simone van Saarloos

Wouke van Scherrenburg

Maaike Schoon

Coco Schrijber

Beri Shalmashi

Katy Sherriff

Nynke Sietsma

Karin Sitalsing

Sheila Sitalsing

Marjan Slob

Marleen Slob

Sarah Sluimer

Barbara Schneemann

Vera Spaans

Noot Spanjer

Elsbeth Stoker

Katja Schuurman

Xandra Schutte

Klaske Tameling

Elfie Tromp

Wil Thijssen

Astrid van Unen

Willemijn Veenhoven

Evelien Vehof

Georgina Verbaan

Annemiek Verbeek

Yael Vinckx

Marjoleine de Vos

Carlijne Vos

Freke Vuijst

Kelli van der Waals

Femke van Wiggen

Mirjam de Winter

Renate van der Zee

Wieteke van Zeil