\n\n

Dit is de brief waarin 130 vrouwen oproepen tot de boycot van GeenStijl

Media
door Gerard Driehuiszaterdag, 06 mei 2017 om 7:26
schermafbeelding 2017 05 06 om 072518
Vergeef ons het taalgebruik, maar het moet even: 'Ik zou haar overdwars in alle gaatjes nemen. Lekker langzaam volpompen. Om daarna keihard haar mond over mijn keiharde lid te trekken. Hard duwen op dat hoofd. Kokhalzend krijgt ze mijn warme zaad. Hmm.'
En deze: 'Met haar armen op haar rug gebonden en een stevig stuk grijze tape over haar mond geplakt zou ik haar zeker doen!' Of deze: 'Ik zou zaad in haar gezicht spuiten. Eventueel anaal erin raggen.' Sorry, nog eentje: 'Ik zou mijn harde klaargekomen lul weleens aan haar neus willen afkloppen.'
Deze en nog veel meer vergelijkbare berichten verschenen afgelopen weekend op GeenStijl. Ze waren gericht tegen een journaliste van de Volkskrant. De site plaatste haar foto online met daarbij de zin: 'Zou u haar doen? Graag alleen antwoorden met seksistische complimentjes'. De vraag bleek honderden reaguurders uit te nodigen tot het delen van verkrachtingsfantasieën en beledigingen.
U betaalt mee aan een site waar de vernedering van vrouwen en racisme de norm is, niet de uitzondering
Geen van deze berichten werd verwijderd.
Nu heersen er andere omgangsvormen op internet dan in de krant of op televisie. De videosite Dumpert.nl is onderdeel van GeenStijl en grossiert in seksistische en racistische filmpjes. Elke vrouw die op Dumpert verschijnt wordt begeleid door 200 comments met het niveau van 'daar moet een piemel in'. Niet alleen opiniemakers, ook politici, actrices en gewone vrouwen zonder enig publiek profiel zijn mikpunt op deze sites, waarbij vrouwen van kleur vaak de dubbele laag krijgen. Nu staat het halve internet vol met vrouwenvernederende of racistische meuk, maar bij Dumpert.nl gaan dit soort vernederingen gepaard met mainstream advertenties: ANWB, Coolblue, Rabobank. Daar leeft de site van.
NRC-columnist Rosanne Hertzberger stelde de legitieme vraag of die adverteerders dit zouden moeten willen. Dat leidde uiteindelijk tot een virtuele schandpaal. Zij werd een 'droogsloot' genoemd, haar naam verbasterd tot 'Herpesberger'. Een andere Volkskrant-columnist is een 'rancuneuze naziblob', een zwarte opiniemaker heet 'een klagende kwetscreool'. Na zo'n eervolle vermelding op GeenStijl staat standaard een leger aan anonieme figuren klaar om via sociale media de aanval in te zetten met expliciet seksueel, racististich homofoob, soms regelrecht bedreigend taalgebruik.
Dit is geen uitzondering, het is de standaardpraktijk van deze site, al bijna [vijftien] jaar lang. Volgens GeenStijl is zo'n soort behandeling de schuld van de vrouw in kwestie, haar verdiende loon. Die Volkskrant-journalist had nou eenmaal niet moeten schrijven dat vrouwen door GeenStijl hard worden aangepakt, vooral op hun seksualiteit. Dan lok je het toch uit dat je virtueel belaagd wordt, dat je lelijk, geil en dik wordt genoemd. Je vráágt er toch om als je het waagt iets negatiefs over GeenStijl te schrijven? Nee, uiteraard niet. Maar dit is wel de realiteit waarmee (vooral) vrouwen te maken hebben.
Normaal luidt het devies: niet reageren, don't feed the trolls. Maar de aanval op de journaliste van de Volkskrant is het zoveelste dieptepunt: reaguurders werden expliciet uitgenodigd om seksueel te fantaseren bij haar foto. Online intimidatie mag dan al jaren de norm zijn op internet, het is niet normaal. We vinden het tijd om hier als collectief een statement te maken. Door je mond te houden, verandert er niets.
Uit een enquête onder vrouwelijke opiniemakers, begin maart gepubliceerd in de Volkskrant, bleek dat twee op de drie vrouwen last heeft van online bedreigingen, berichten als: 'Jij zou eens moeten worden verkracht', of 'Ik weet waar je woont, hoer'. Veel ondervraagde journalisten noemden de aanjagende rol die GeenStijl daar geregeld bij speelt.

De online intimidatie is niet zonder gevolgen: een ruime meerderheid van de ondervraagden bekende weleens of een enkele keer te twijfelen of ze haar mening moet opschrijven over een bepaald onderwerp, uit angst voor reacties. GeenStijl doet niet aan nuances of weerwoord. GeenStijl neemt je te grazen, ze nagelen je aan de schandpaal en laten hun reaguurdersleger op je los. Dat kan leiden tot zelfcensuur, vooral onder vrouwen. Een veelgehoord tegenargument luidt: als je een mening hebt, moet je tegen een stootje kunnen. Inderdaad, kritiek hoort erbij, een beetje seksisme zijn we wel gewend. Maar dit gaat veel verder.
'Oh dus je hebt een hekel aan de GeenStijl? Prima. Hartstikke leuk. BLIJF DAN LEKKER WEG & see if we care', schreef GeenStijl-redacteur Bart Nijman, die verantwoordelijk was voor het 'wie zou haar doen'-bericht, deze week naar aanleiding van de ophef. Alsof GeenStijl een klein tochtig uithoekje van internet is waar niemand komt. De site is een invloedrijk onderdeel van de publieke arena, met bijna twee miljoen unieke bezoekers per maand en nog eens 88 duizend volgers op Twitter. Daarmee is de site - hoe graag ze het ook proberen te vermijden - gewoon onderdeel van de mainstream media. Een belangrijke stem in het debat, niet eentje die je je links kunt laten liggen. Mocht het al lukken om je compleet af te sluiten als je door GeenStijl aan de schandpaal wordt genageld, dan zijn er nog de tientallen berichten en mails van vrienden die vragen of het goed met je gaat.
Ondertussen worden de redacteuren van GeenStijl door sommigen juist gezien als de hoeders van de vrijheid van meningsuiting. Zo is de website genomineerd voor de Pim Fortuyn-prijs, een onderscheiding voor de 'pilaren van het vrije woord'. De jury roemt het weblog om haar 'harde, provocerende en onthullende artikelen', maar lijkt daarmee blind voor het muilkorvende effect dat de site tegelijkertijd heeft op vrouwen - en mannen - in de publieke arena. Als je als schrijfster iets onwelgevalligs over GeenStijl durft te typen, doen niet alleen je hersenen ertoe, maar speelt je uiterlijk een essentiële rol in de reacties die volgen. Of je dik of dun bent, lang haar, kort haar, bril of geen bril, wel of geen hoofddoek, zwart of wit, of je 'fapmateriaal' bent, of de reaguurders je zouden doen, en hoe. Is dat vrijheid?
GeenStijl en Dumpert zijn onderdeel van de Telegraaf Media Groep, een van de grootste mediabedrijven van ons land. TMG heeft zich de afgelopen jaren blijkbaar niet verantwoordelijk gevoeld voor de inhoud. Het bedrijf wilde in februari niet inhoudelijk reageren op het Volkskrant-onderzoek naar online vrouwenhaat. We hopen dat het Vlaamse Mediahuis, de nieuwe eigenaar van TMG en daarmee ook van GeenStijl, hier anders in staat. Wij geloven dat GeenStijl ook een luis in de pels kan zijn, een 'pilaar van de vrijheid', maar dat kan niet als de makers elke journalist of opiniemaker die het waagt hen te bekritiseren intimideren.

Dan nu uw rol hierin, adverteerder. McDonald's, Jumbo, Rabobank, Snappcar, Coolblue, Yarden, de Efteling, Vereniging Eigen Huis, Bol.com en de Belastingdienst. Misschien weet u niet eens dat u met een banner op deze site staat. U vraagt mediabureaus voor u te adverteren en die kiezen dan de sites uit met het beste bereik binnen uw doelgroep. GeenStijl hééft een groot bereik, dus we begrijpen dat deze oproep u in een lastig parket brengt. Maar bedenkt u ook dat uw logo, uw zorgvuldig opgebouwde imago, naast dit soort teksten verschijnt: 'Ze loenst een beetje, geil bij het pijpen als ze mij aankijkt, terwijl ik zeg dat ze echt een lekkere hoer is.'
U betaalt de salarissen van de invloedrijkste trollen van het Nederlandse internet. U betaalt mee aan een site waar vrouwenvernedering en racisme de norm is, niet de uitzondering. Donderdag besloot Defensie om zich voorlopig terug te trekken als adverteerder. Wij hopen dat meer bedrijven kritisch gaan nadenken over de vraag of hun advertentiebeleid overeenkomt met de waarden van hun onderneming.
Ondertekenaars
Loes Reijmer
Rosanne Herzberger
Esma Linnemann
Lara Aerts
Lamyae Aharouay
Adinda Akkermans
Liddie Austin
Hadjar Benmiloud
Sunny Bergman
Sara Berkeljon
Hanna Bervoets
Barbara van Beukering
Jildou van der Bijl
Annette Birschel
Eefje Blankevoort
Hassnae Bouazza
Lisa Bouyeure
Anna van den Breemer
Désanne van Brederode
Claudia de Breij
Asha ten Broeke
Katja de Bruin
Rachel Corner
Ellen Deckwitz
Nikki Dekker
Coot van Doesburgh
Elma Drayer
Els van Driel
Maartje Duin
Linda Duits
Els Duran
Nadia Ezzeroili
Rene Frissen
Carolina Lo Galbo
Clarice Gargard
Lorianne van Gelder
Katrien Gottlieb
Renske de Greef
Meredith Greer
Caroline de Gruyter
Femke Halsema
Bente Hamel
Keshia Hederman
Anneloor van Heemstra
Corinne Hegeman
Margriet van der Heijden
Eveline Helmink
Antoinette Hertsenberg
Myrthe Hilkens
Malou Holshuijsen
Daniela Hooghiemstra
Irene Houthuijs
Hella Hueck
Anneke Hymmen
Eva Jinek
Marije de Jong
Matthea de Jong
Nynke de Jong
Jannah Loontjens
Marcia Luyten
Jacqueline Maris
Heleen Mees
Mensje Melchior
Sheila Kamerman
Aimée Kiene
Margalith Kleijwegt
Jannetje Koelewijn
Rinskje Koelewijn
Sara Kolster
Olga Kortz
Rosanne Kropman
Femke van der Laan
Anke Laterveer
Annemiek Leclaire
Doutje Lettinga
Marcia Luyten
Hasna El Maroudi
Lieke Marsman
Joke Mat
Alma Mathijssen
Sarah Meuleman
Jossine Modderman
Tsjitske Mussche
Cécile Narinx
Saskia Noort
Margriet Oostveen
Lidy Nicolasen
Larissa Pans
Marja Pruis
Marije Randewijk
Carolien Roelants
Aafke Romeijn
Daan Roovers
Sandra Rottenberg
José Rozenbroek
Edine Russel
Simone van Saarloos
Wouke van Scherrenburg
Maaike Schoon
Coco Schrijber
Beri Shalmashi
Katy Sherriff
Nynke Sietsma
Karin Sitalsing
Sheila Sitalsing
Marjan Slob
Marleen Slob
Sarah Sluimer
Barbara Schneemann
Vera Spaans
Noot Spanjer
Elsbeth Stoker
Katja Schuurman
Xandra Schutte
Klaske Tameling
Elfie Tromp
Wil Thijssen
Astrid van Unen
Willemijn Veenhoven
Evelien Vehof
Georgina Verbaan
Annemiek Verbeek
Yael Vinckx
Marjoleine de Vos
Carlijne Vos
Freke Vuijst
Kelli van der Waals
Femke van Wiggen
Mirjam de Winter
Renate van der Zee
Wieteke van Zeil