Ken je dat gevoel? Nu is er een woord voor

Ken je dat gevoel? Die akelige, desolate sfeer van een plek waar het normaal een drukte van belang is, maar waar het nu stil en verlaten is? Of die frustratie over vastzitten in maar één lichaam, dat maar op één plaats en tijd kan zijn? John Koenig, schrijver en graphic designer, maakte een woordenlijst voor dit soort gevoelens. Want voor dit soort gevoelens, die iedereen wel eens heeft, bestonden nog geen woorden. Deze woorden, allemaal opgebouwd uit verschillende talen en met een etymologische betekenis, staan in zijn : : Het besef dat elke voorbijganger een leven leidt dat even dynamisch en complex is als het jouwe : De ambigue intensiteit als je iemand in de ogen kijkt, brutaal en kwetsbaar tegelijkertijd : Het subtiele maar aanhoudende gevoel niet op je plaats te zijn : Het bevreemdende verlangen dat je een winkel voor tweedehandsboeken overvalt : De hinderlijke gewaarwording van je eigen hartslag : De akelige, desolate sfeer van een plek waar het gewoonlijk een drukte van belang is, maar nu stil en verlaten is : Een denkbeeldige conversatie die je dwangmatig in je hoofd blijft herhalen : De onverklaarbare drang mensen van je af te duwen, zelfs goede vrienden waar je echt om geeft : Gevoel van geruststellende geborgenheid als je binnenshuis bent tijdens een onweersbui : De frustratie als je iets fantastisch fotografeert, terwijl er al talloze identieke foto’s van bestaan : Een conversatie waar iedereen praat, maar niemand luistert : De droefenis dat je nooit zult weten hoe de geschiedenis zal aflopen : Het maar opgeven om over een bepaalde ervaring te vertellen omdat niemand het zich kan voorstellen : Frustratie over hoe lang het duurt voor je iemand echt kent : Het verlangen om door een ramp getroffen te worden; een vliegtuigongeluk te overleven of alles in een brand te verliezen : Het besef dat je de verhaallijn van je leven niet meer snapt : De frustratie dat je vastzit in maar één lichaam, dat maar op één plaats en tijd kan zijn : Als je thuiskomt na een indrukwekkende reis en de herinnering in een rap tempo vervaagt : Het verlangen om je minder om dingen te bekommeren : Het helemaal gehad hebben met telkens hetzelfde gedoe van jezelf; dezelfde vermoeiende gebreken en tekortkomingen waar je al jaren mee worstelt : Het besef van de beperktheid van je blikveld

Bron(nen): Overgangstergirls