Emancipatie vrouwen: Volgende stap graag!

Vrouwen, wat meer onderlinge ruimdenkendheid graag Het is tijd voor een volgende stap in de vrouwenemancipatie We vormen ongeveer de helft van de wereldbevolking, maar we worden nogal eens achtergesteld. Dat voelen we zo, maar dat is ook cijfermatig te onderbouwen. Want wat blijkt. We schijnen zo’n 66% van al het werk voor onze rekening te nemen. Maar we verdienen 10% van het wereldinkomen. We hebben 1% van alle bezittingen. Van alle regeringsleiders is 5% vrouw. Van alle armen op de wereld is 75% vrouw. Van alle analfabeten is 66% vrouw. En deze lijst is slechts een kleine weergave van een lange lijst met punten waarop vrouwen niet goed tot hun recht komen. Terwijl wij vrouwen niet minder waard zijn dan onze gezamenlijke opposant: de man. Niet dat mannen minder waard zijn, maar wij brengen toch iets extra’s. Dat vinden we tenminste. We zijn gevoeliger, socialer en we hebben meer empathie. En niet te vergeten: we hebben onze vrouwelijke charmes die we te allen tijde in de strijd kunnen gooien. Wij vrouwen zijn niet van die ‘haantjes’. In ieder geval zou er in ieder team een goede mix moeten zitten van mannen en vrouwen zodat het ‘in balans’ is. Vrouwenquotum Daarom willen we een vrouwenquotum voor vrouwen in de top van het bedrijfsleven. We klagen als de nieuwe ministerraad of Tweede Kamer grotendeels uit mannen bestaat. We maken ons druk over extra achtergestelde vrouwen in Afrika, Azië en het Midden-Oosten. We stemmen bij de verkiezingen op de hoogst geplaatste vrouw van de partij van onze voorkeur. En last but not least, we hebben een eigen dag. We hebben 8 maart omgedoopt tot Internationale Vrouwendag. Deze gezamenlijke strijd voor meer erkenning en gelijkheid is prachtig. In Europa begon deze emancipatiestrijd eigenlijk al zo rond het jaar 1900. Het hoogtepunt was in de jaren ’60 en ’70 met in Nederland actiegroepen als Dolle Mina en met slogans als ‘Baas in eigen buik’. Prachtig allemaal. Zonder mezelf in een feministen-hokje te willen stoppen, ben ik er trots op wat er in Nederland allemaal is bereikt en waar we op dit moment staan. Zeker als je het vergelijkt met de rest van de wereld. En waar ik maar kan, zal ik mijn steentje bijdragen om deze ontwikkeling voort te zetten. Zelfverzekerd Maar waar ik dan met mijn gedachten absoluut niet bij kan, is het volgende: Waarom zijn het alleen de vrouwen die afgunstig naar me kijken als ik mooi uitgedost en zelfverzekerd op een feestje verschijn? En omgekeerd: Waarom zijn het wederom alleen de vrouwen die me afkeurend bekijken als ik op een zaterdagochtend in mijn joggingbroek en makkelijke schoenen boodschappen haal in de plaatselijke supermarkt? Wellicht is het een goede volgende stap in de vrouwenemancipatie: wat meer onderlinge ruimdenkendheid. Of zit het in de aard van het beestje?
Dit artikel verschijnt ook op Opiniestukken.nl Jasmijn Miete, een van de winnaars van de Women Inc. Blogactie