\n\n

Geen doping? Organiseer dan andere wedstrijden

Mootz
door Ivan Wolffersvrijdag, 12 oktober 2012 om 13:53
welingelichtekringen header 1
Ivan Wolffers, arts hoogleraar en schrijver, ziet een prachtig filmscript in het drama rond zevenvoudig Tourwinnaar Lance Armstrong. Het gaat, meent Wolffers, overigens niet om de doping maar om geld. En de gekte om van renners onmenselijke inspanningen te eisen. LANCE ARMSTRONG HOOFDROL IN KONINGSDRAMA De grote vraag voor veel mensen is: heeft Lance nu echt gebruikt? Hij is nooit betrapt, maar er schijnt zoveel indirect bewijs te zijn dat hij toch voor iedereen een dopingzondaar is. De verslaggeving heeft mythische dimensies aangenomen. Het is een verhaal met Shakespeareaanse allure geworden, waarin de held uit onmogelijke positie wint en daarna neer stort in een omgeving van verraad, jaloezie en verleiding. Waar gaat het in hemelsnaam over? Sport is samen met Hollywood de belangrijkste vorm van vermaak voor miljoenen. Er gaan kapitalen in om en het drama moet elke keer weer worden waargemaakt: de nipte overwinning, de grote verrassing, de ongelooflijke prestatie. Daarom laten de acteurs voor films hun lichamen verbouwen tot ze in de ideaalplaatjes van mannen en vrouwen passen. Niemand vraagt zich af of het wel gezond is, zeker niet of hun geestelijk welzijn er wel bij gebaat is. In de sport moet het lichaam perfect functioneren om de verwachte prestaties te leveren. Medische begeleiding is daarbij essentieel. Denk eens aan de jonge voetballers die ineens op het voetbalveld ineenstorten met een hartstilstand en een vrouw en jonge kinderen nalaten. Hijgerig schrijven we er de kranten vol mee en vol medeleven lezen we over het raadsel dat niet wordt begrepen. Een belangrijke factor die bij dat soort ongelukken aan de orde is gesteld is het grote gebruik van niet-steroïdale ontstekingsremmers (NSAIDs) dat in een omgeving waarin geblesseerde spelers snel terug willen komen in het team gebruikelijk is. Er bestaat wel degelijk een aangetoonde relatie tussen NSAID-gebruik en plotselinge hartproblemen. Niemand die zich er echt druk over maakt. Beroepsrisico. Dat zelfde gebeurt bij duursporten waarbij extreme resultaten worden verwacht. Een Tour de France of een Giro fietsen en op de top van bergen met stijgingspercentages van 10% nog met elkaar kunnen duelleren is eigenlijk onmogelijk. En dan de volgende dag weer op de fiets en verder. Medische begeleiding en het opzoeken van de grenzen van het mogelijke is daar inherent mee verbonden. Als je geen oneigenlijke middelengebruik wenst moet je simpelweg zulke wedstrijden niet organiseren. En als je je dan zo veel zorgen maakt over het welzijn van de coureurs maak dan regels die de gezondheid van renners beschermen en niet een stel arbitraire ideeën over eerlijkheid in de sport. Lance, de held die teelbalkanker overleefde en zich terug knokt op de racefiets tot zeven touroverwinningen moet er nu aan geloven. Hij wordt verraden door de leden van zijn ´band of brothers´ naast wie hij de hellingen van de alpen en Pyreneeën opreed en bloed, zweet en tranen gaf voor de dagprijs. Ze getuigen in ruil voor het kwijtschelden van eventuele straffen en Zelda zijn voormalige geliefde Cheryl Crow schijnt hem te hebben verraden. De tweestrijd tussen de mannen in pakken die de mannen op de fiets vertegenwoordigen en de heren die alleen geïnteresseerd zijn in de dopingregels, het is eigenlijk allemaal materiaal voor mooie karakterrollen in een blockbusterfilm. De artsen die als magiërs toegang hebben tot de middelen die extra krachten oproepen, maar balanceren tussen het onmogelijke en de verleiding tot inzetten van onbeproefde middelen. Het schreeuwt om een mooie film. Kom op: aan het eind van een goede film gaan de maskers af. Laat alles maar zien. Zulke sportinspanningen zijn onmogelijk zonder intensieve medische begeleiding en daarbij horen een aantal producten die risico´s voor de atleten met zich mee brengen. Dat moet voortaan het uitgangspunt zijn. Het woord doping moet verdwijnen omdat het alles verdacht en slecht maakt. De echte boze krachten in de sport zijn niet de middelen, maar de idiote bedragen waar het allemaal om gaat en die voor vreemde belangenverstrengeling zorgen. En mag ik dan alsjeblieft het script voor zo´n film schrijven? Lance blijft de held en voor Sheryl Crow vind ik ook nog wel een plaatsje.