\n\n
besteedt uitgebreid aandacht aan de Generatie Slapjanus. De bronartikelen zijn ook de moeite waard, ook al zijn ze niet van gisteren. Frank Furedi beschreef bv. in zijn boek '' hoe ouders overal gevaren zien. Als je gemiddeld anderhalf kind hebt, moet je daar wel zuinig op zijn natuurlijk. Kinderen mogen geen boterham smeren, omdat ze zich zouden kunnen bezeren aan het mes. Het gevolg is dat ze qua fijne motoriek een achterstand oplopen. Er schijnen nu zelfs speciale clipjes te zijn die voorkomen dat kinderen de deksel van de WC kunnen optillen en er in verzuipen. kopte. Opgroeien doe je letterlijk met vallen en opstaan, maar schaafwonden en korsten op je knieën zijn er niet meer bij. Grenzen verkennen? Ho, maar! Kinderen worden de hemel ingeprezen, terwijl ze niets presteren. Vroeg of laat komen ze er toch achter dat de rest van de wereld hen geen wonderkind vindt. En dan? Wacht de depressie? Een genuanceerd beeld dat tot nadenken stemt. Denk je bij criminele jongeren automatisch aan jongens? Meisjes zijn met een inhaalslag bezig en wat blijkt? Verwaarlozing en geweld in de omgeving zijn risicofactoren voor jongens, maar meisjes gaan juist eerder in de fout als zij beschermd zijn opgevoed.
Bron(nen): Quest (artikel niet online)