\n\n
Leers' optreden tijdens de Algemene Beschouwingen had tot gevolg dat iedereen speculeerde dat het kabinet zijn beste tijd had gehad, schrijft Marcel Hulspas in De Pers. 'Maar zover is Geert nog lang niet.'
Gerd Leers moest door het stof. De minister moest op het matje bij de gedoger. Het was een buitengewoon onsmakelijke vertoning, alles bij elkaar. Een vertoning die menige CDA'er pijn zal hebben gedaan. Een CDA-minister als voetveeg van de PVV.
En wat nog extra pijn moet hebben gedaan: Leers moest niet alleen door het stof van Rutte maar, zo blijkt, ook van Verhagen. Die stak geen vinger uit om zijn partijgenoot te helpen. Een tactisch zet, uiteraard. Wanneer straks binnen het CDA de strijd losbarst over de koers van de partij, komen Verhagen en Leers tegenover elkaar te staan. Dus laat hij Leers lekker lijden.
Maar niet te veel, zullen Rutte en Verhagen tegen Geert hebben gezegd. Het moet niet zo lijken dat Geert de regie heeft. En dus deed iedereen na afloop alsof er niks gebeurd was. Volgens Rutte was het doodnormaal dat een minister door Wilders op het matje wordt geroepen (en het moet gezegd: daar begint het langzamerhand wel op te lijken), en volgens Leers was het een uitermate prettig contact (per mail, de heren mijden elkaar als de pest). En Geert? Zelfs Geert was tevreden want Leers had herhaald dat hij zijn best zou doen, en dat terugdringen van de 'massa-immigratie' (een fictie, maar oké) kabinetsbeleid blijft. Geert is met andere woorden tevreden met gebakken lucht, met vage beloften. En dat is verstandig, want zijn optreden tijdens de Algemene Beschouwingen had tot gevolg dat iedereen speculeerde dat het kabinet zijn beste tijd had gehad. Maar zover is Geert nog lang niet. Het vuurtje onder het kabinet-Rutte moest dus weer wat lager. En dus toont Geert zich de tevreden gedoger, tevreden met niks. Het kabinet mag niet vallen vanwege geruzie, vanwege een verziekte sfeer. Dat krijgt Geert van de kiezer direct op zijn bordje. En een daling kan de PVV zich niet veroorloven; dan wordt ze direct door Jan en alleman, met grote opluchting, in de vuilnisbak der populistische geschiedenis gekieperd. En dan is een verder afglijden zeer wel denkbaar. Nee, als het kabinet tot extra bezuinigingen besluit, dan is het vroeg genoeg. Dan wordt het tijd om Henk en Ingrid te redden – en mogen ze daarna kiezen tussen links dat al jaren aan de zijlijn staat te roepen, of de PVV die voor hen opkomt. Want Geert weet waar hij nieuwe kiezers vandaan moet halen.
Lees verder in De Pers.
Bron(nen): De Pers