De laatste dagen vond een ingrijpende verandering van de geografie van Afrika plaats. Wat we tot voor kort niet wisten is ineens een onomstreden feit:
Mali - en dan vooral
Noord -Mali - is de achtertuin van Nederland. Als zich daar ontwikkelingen voordoen die niet in ons belang zijn wordt rechtstreeks de vrede in Europa bedreigt, met name door terroristen. Dat is althans de reden die de regering en de legerleiding geeft voor onze onverwachte belangstelling voor de politieke situatie in Mali. Tot een paar maanden geleden viel de naam Mali nul keer in het parlement, nooit hadden we het over dat uitgestrekte land. Maar nu blijkt het van
vitaal belang voor Nederland. In Mali woedt al jaren een strijd tussen de officiële regering en islamistische rebellen die vooral vanuit het noorden opereren.
Volgens premier Rutte is het in direct Europees en Nederlands belang om de veiligheid in de regio te herstellen: “Het uitzenden van militairen behoort tot de zwaarste besluiten die een kabinet kan nemen. We hebben de zaak van alle kanten bekeken. De ministers hebben het besluit uitvoerig voorbereid.” Doel van de Nederlandse missie is “geen verdere proliferatie van
terrorisme en ernstige criminaliteit aan de zuidgrens van Europa”. Er is veel wat in deze beweringen niet klopt. Zo is de geografische locatie van broeinesten van terrorisme van weinig belang. De grootste terreurdaad tegen het westen - 9/11 - werd beraamd vanuit de bergen van Afghanistan gepleegd door mannen die woonden in Duitsland, en vond plaats in de VS. Locatie doet er niet toe voor terreur. Maar daarnaast zijn er nog zoveel andere plaatsen waar terroristen ruimte krijgen. De grensstreek van Afghanistan en Pakistan bijvoorbeeld. Somalië, vooral. Jemen. Libië. Syrië. Allemaal broeinesten of potentiële broeinesten van terrorisme. Maar toch rukken de VN niet daar, maar in Mali binnen en Nederland gaat mee. Het is niet moeilijk de afloop te voorspellen. Die kan worden afgelezen aan het heden. Er zal een zekere stabiliteit in Noord Mali zijn zolang de 10.000 blauwhelmen daar voor zorgen, zoals er ook een zekere vrede is in Afghanistan. Maar zodra we weer weggaan zal de huidige situatie terugkeren, net zoals in Afghanistan niets is bereikt. Ook Irak is een bewijs dat het van misplaatst superioriteitsgevoel getuigd dat wij in staat zijn vrede te stichten waar chaos heerst We gaan daarheen omdat we mee willen tellen, en omdat het leger toch ook af en toe iets te doen moet hebben. Maar we gaan daar niet heen om een wezenlijke bijdrage te leveren aan het verminderen van het terrorisme. Dat is onzin