Spanje verrijkte het internationale voetbal met een historische primeur: drie titels op rij. Het prolongeerde, ook al wereldkampioen van 2010, de Europese titel. Nog nooit eerder vertoond op dit niveau, als bevestiging van eenzame en zeldzame klasse. Uitgerekend in de finale demonstreerde Spanje zijn unieke potentie. In de eerste helft vernederde het met verbluffend spel Italie, tot dan de positieve verrassing van het toernooi. Het was alsof het Spaanse team al zijn energie, eerzucht en geheimen had opgepot voor het laatst: de eindstrijd in het zomerse Kiev. De suprematie van Spanje draaide zelfs uit op een debacle voor de leeg gestreden Italianen, na rust door blessures en te vroege wissels ook nog eens uitgedund tot tien man. Met 4-0 dropen ze ontgoocheld en gefrustreerd af, kansloos tegen de tijdig ontwaakte en opgestane kampioen. Zonder authentieke spits kopieerde Spanje de weergaloze en zo bewonderde stijl van Barcelona. De winnaar van Euro 2012 besloot daarmee een op zich onderhoudend toernooi, met meer spanning dan hoogstand voetbal. Zeven duels eindigden in 1-0, vijf in 1-1 en twee in 0-0, met toch nog dramatiek in de serie strafschoppen. De k.o.-fase kende hoogtepunt alsEngeland - Italie, Spanje - Portugal en Duitsland - Italie. Maar Spanje reserveerde de waardige apotheose voor de finale, een genot voor de ware liefhebber. Landen als Nederland, Rusland en Frankrijk stelden daarentegen fors teleur, met Oranje als onbetwiste koploper. Zij raakten achterop bij de ontwikkeling van ploegen als Spanje, Duitsland en ook Italie, traditioneel toch al de grootmachten op het hoogste podium. Zij hoeven desondanks niet te vrezen dat ze het volgende EK zullen missen. Puur om commerciele redenen verhoogt de UEFA in 2016 in Frankrijk het aantal deelnemers aan de eindronde van 16 naar 24 landen. En haalt zodoende louter ongewenste kneusjes binnen. Europa telt immers 52 landen in totaal, zodat bijna de helft sowieso kan en mag meedoen. Jammer en bij voorbaat een verschraling van de amusementswaarde in deze sport, waar het resultaat al zo heilig is verklaard. In Kiev bewees Spanje, net als Barcelona, gelukkig dat beide doelstellingen ook perfect kunnen samengaan.