"Arbeidsmigranten worden er vaak zeer slecht behandeld. Er is veel minder seksuele vrijheid dan in westerse landen. Het is geen democratie.
Deze uitspraken gelden voor Qatar. Ze gelden ook voor Rusland, waar het vorige WK werd gehouden, en China, waar afgelopen winter de Olympische Spelen werden gehouden. In feite is Qatar een geschikter land om een groot sportevenement te organiseren dan een van die twee andere landen.
De westerse kritiek op de beslissing om de Spelen aan Qatar te gunnen, maakt geen onderscheid tussen werkelijk weerzinwekkende regimes en regimes met gebreken. In het slechtste geval riekt het naar blinde vooroordelen. Veel van de verontwaardigde critici klinken alsof ze gericht zijn tegen moslims of rijke mensen.Qatar mag dan geen democratie zijn, maar het is niet de verachtelijke despoot die er van wordt gemaakt. De vorige emir voerde een soort verkiezingen in. Hij richtte ook een nieuwszender op, Al Jazeera, die uitgesprokener is dan zijn Arabische rivalen. Dat is ver verwijderd van het Rusland van Vladimir Poetin, waar je naar de gevangenis wordt gestuurd als je de oorlog in Oekraïne als oorlog omschrijft, laat staan als je die aan de kaak stelt. En het is een wereld van verschil met China, waar geen kik van politieke dissidenten wordt getolereerd. De Argentijnse junta die in 1978 het WK voetbal organiseerde, gooide critici uit helikopters.
De wereld kijkt ook door een vertekende lens naar migrerende werknemers in Qatar. Ten eerste staat het emiraat meer open voor buitenlandse arbeidskrachten dan Amerika of enig ander Europees land. Hoewel migranten soms mishandeld worden, zijn de lonen die de meesten verdienen levensveranderend. En terwijl het tweemaal organiseren van de Olympische Spelen China niet democratischer heeft gemaakt, heeft de kans om het WK te organiseren geleid tot een verbetering van de arbeidswetgeving in Qatar.
De bewering dat Qatar een hol van homofobie is, is ook misleidend. Homoseks is inderdaad illegaal, maar dat geldt ook voor alle seks buiten het huwelijk. Er zijn echter weinig vervolgingen voor het overtreden van deze wetten. En zulke conservatieve maar zelden gehandhaafde wetten zijn in een groot deel van de derde wereld en in bijna alle moslimlanden gebruikelijk. Qatar valt nauwelijks op.
Dan zijn er de beweringen dat Qatar zich heeft laten omkopen om de wereldkampioenschappen te winnen. Dat kan waar zijn, hoewel er nooit een duidelijk bewijs is getoond. Maar als dat zo is, zegt dat meer over de FIFA, de organisatie die het internationale voetbal bestuurt, dan over Qatar. De wereld zal altijd rijke landen hebben; er zijn sportautoriteiten nodig die zich kunnen wapenen tegen ongepaste beïnvloeding.
Het sterkste argument tegen Qatar als gastheer is het milieu. Nu de wereld oververhit raakt, lijkt het krankzinnig om legioenen spelers, fans en anderen in te vliegen om rond te rennen in nieuwe stadions met airconditioning op gras dat gevoed wordt door ontzilt water. De bewering van de organisatoren dat het evenement koolstofneutraal zal zijn, is twijfelachtig. Maar dit is tot op zekere hoogte een tekortkoming van alle grote sportevenementen. Dankzij slimme techniek is het koelen van de stadions niet zo vervuilend als je zou denken. En de 3,6 miljoen ton kooldioxide die het toernooi volgens de fifa zal uitstoten is slechts 0,01% van de wereldwijde uitstoot dit jaar.
Tenzij de FIFA het toernooi wil laten rouleren tussen Finland, Noorwegen en Zweden, kan ze het niet altijd op een onschuldige plek houden. Het idee om het WK naar alle delen van de wereld te brengen is alleen maar goed. Het Midden-Oosten zit vol voetbalfans, maar heeft het evenement nog nooit georganiseerd. En ook geen enkel moslimland. Als het WK ooit op zo'n plek gehouden moet worden, is Qatar een prima keuze."