\n\n
Als pedofielen getrouwd zijn of samenwonen is het moeilijk om hun geaardheid voor hun partner verborgen te houden. Vaak weet de partner het, of heeft op zijn minst een vermoeden, maar kijkt de andere kant op. Eigenlijk zijn ze medeplichtig. Er zijn verschillende psychologische mechanismes die hierbij een rol spelen: - Pedofielen worden afgeschilderd als monsters. Het is moeilijk om te geloven dat je man een monster is. - Pedofielen voelen vaak weinig schuld, angst of spijt over hun gedrag. Hun partner voelt wel angst, maar ontkent en rationaliseert die. Ze richten zich niet op de gevoelens van de slachtoffers, maar wentelen zich in zelfmedelijden omdat ze een foute partnerkeuze gemaakt hebben. - De partners willen niet dat de zaak aan het licht komt en dat de pedofiel met politie of justitie in aanraking komt, want dat bezoedelt ook hun imago. - De partners hebben vaak zelf ook problemen: eet- en slaapstoonissen, angststoornissen en depessies, ... Vaak leven ze heel geïsoleerd, omdat de vuile was binnen moet blijven. Al hun problemen en angsten ten spijt zijn ze toch medeplichtig als ze zelfs nog maar hun vermoedens onder de mat vegen.
Bron(nen): Psychology Today