Paul ter Linden kent de PVV van binnenuit: hij was drie jaar gemeenteraadslid in
Den Haag. Hij stapt op en schrijft ter gelegenheid daarvan een vernietigende brief. Fragmenten: 'Ruzie, intriges en achterdocht zijn aan de orde van de dag. Die drie woorden (ruzies, intriges en achterdocht) maken het onmogelijk om je eigen partijgenoten te vertrouwen. Kritiek wordt direct in de kiem gesmoord en uit de weg gegaan. Ik herken sektarische trekken. De buitenwereld wordt afgeschermd en intern is kritiek onmogelijk. Ook is er een ziekelijke verheerlijking van de Grote Blonde Leider.'
‘Machiel (de fractievoorzitter in Den Haag en de Eerste Kamer) heeft zich afgelopen jaren weten te manifesteren als een leider van een vazal-fractie. Jullie doen er alles aan om het volk te doen geloven dat de gemeenteraadsfractie autonoom is. Op basis van mijn eigen ervaring blijkt dat dit absoluut niet het geval is.’ ‘Ik heb destijds bij
Wilders kenbaar gemaakt dat de PVV groot is geworden door zich te verzetten tegen zakkenvullerij en baantjescarrousels. De PVV’ers graaien er op los en krijgen veel geld terwijl ze niets doen. Zowel landelijk als lokaal. Die hypocrisie kan ik niet verkroppen.’