Honderden Iraanse meisjes op school vergiftigd als wraak voor protesten: “Ik kan niet meer lopen”

De lijst met wreedheden, begaan door het Iraanse regime en hun aartsconservatieve handlangers, wordt steeds groter. Nu moeten ook de schoolmeisjes er aan geloven. Op meer dan vijftig scholen is melding gemaakt van vergiftiging.

De berichten komen van verschillende steden in het land. Iraanse media spreken over zeker 900 meisjes die via het luchtcirculatiesysteem zijn vergiftigd. Velen kregen last van misselijkheid, duizeligheid en zware benauwdheid. Tientallen zijn in het ziekenhuis opgenomen met ademhalingsmoeilijkheden en zijn er soms zeer slecht aan toe. Meisjes vertellen dat ze ernstig verzwakt zijn en niet meer kunnen lopen.

In november was er al een aanslag gepleegd op een meisjesschool in Qom, de belangrijkste religieuze stad in Iran, maar de regering kondigde pas afgelopen week een onderzoek aan. Ouders vrezen voor de veiligheid van hun kinderen: “Ik ben zo ongerust als ze naar school is. Als het iets was dat het regime bedreigde, was het probleem binnen een dag opgelost", zegt moeder Roya tegen de NOS. Voor haar is het duidelijk dat de regering hiervoor verantwoordelijk is. “Dit gebeurt met instemming van het regime en is een manier om de protestbeweging te onderdrukken.”

Iran-deskundige Ladan Rahbari van de Universiteit van Amsterdam is het met haar eens: “Het is goed mogelijk dat het een wraakactie is vanuit de overheid vanwege het activisme op meisjesscholen. Dat meisjes zo fel demonstreerden was heel moedig, en bovendien uniek.” Meisjes en jonge vrouwen waren de drijvende kracht achter de protesten. Daar lijken ze nu de prijs voor te moeten betalen.

De hoogste Iraanse leider ayatollah Khamenei waarschuwde dat de jeugd zich roekeloos gedroeg en 'bestraft moest worden'. Dit wordt door ultraconservatieve groeperingen, zoals de paramilitaire groep Basij, mogelijk als uitnodiging gezien om meisjes massaal te vergiftigen op school. En ondertussen houdt de regering schone handen, zegt Rahbari.

Bron(nen): NOS