Johnson en Trump komen er mee weg - omdat het blanke mannen zijn

We weten al heel lang dat mannen - vooral rijke blanke mannen - aan andere normen worden gehouden dan anderen, maar het verschil is nog nooit zo duidelijk geweest.

Er zijn nu twee hofnarren die twee van 's werelds grootste democratieën leiden: Boris Johnson , een notoire leugenaar die charmant wordt gevonden omdat hij altijd te komt en raar haar heeft, werd zojuist de premier van Groot-Brittannië. In de VS is president Donald Trump een reality-tv-ster, beschuldigd van seksuele misdrijven en serie-oplichter.

Kun je je voorstellen dat een zwarte vrouw of man hiermee wegkomt?

Vrouwelijke politici kunnen geen fouten maken. Een zwarte mannelijke politicus moet eerst bewijzen dat hij niet in donker Afrika is geboren. Vrouwen en mensen van kleur zouden met systematisch liegen onmogelijk wegkomen.

Maar kijk aan, in een tijdperk van vooruitgang als het gaat om geslacht en ras, zijn twee blanke mannen, oplichters en charlantans, aan het roer

De basistheorie over gender verklaart veel hiervan: van mannen, met name hetero, blanke, wordt verwacht dat ze competent zijn in door mannen gedomineerde arena's zoals de politiek en het bedrijfsleven. Zelfs als ze het verpesten, blijft die verwachting , zegt Dr. Stefanie K. Johnson, een managementprofessor aan de Universiteit van Colorado, tegen de Huffington Post

"Je begint met een basisaanname dat hij competent is, het is tenslotte een blanke man, dus wat hij ook doet, het moet doordacht of strategisch zijn," zegt ze.

Van vrouwen daarentegen wordt verwacht dat ze warm zijn, empatisch, maar niet bijzonder competent. "Elk vreemd gedrag bevestigt dat ze incompetent zijn", aldus Dr. Johnson.

Bij Boris Johnson en Trump speelt er echter nog een ander fenomeen, zegt ze. Deze jongens hebben iets opgebouwd dat 'idiosyncratisch krediet' wordt genoemd.

Het is een term uit de  sociologie  die verwijst naar de geloofwaardigheid die iemand wordt verleend op basis van het voldoen aan bepaalde maatschappelijke normen. In het geval van Trump en Johnson zijn het blanke mannen die passen bij het stereotype van de "leider".

Dankzij hun mannelijkheid, hun witheid, een Oxford- accent (in het geval van Johnson) of geld (in het geval van Trump), hebben deze mannen al een zekere geloofwaardigheid opgebouwd. Die geloofwaardigheid stelt hen in staat om af te wijken van andere sociale normen - zoals de waarheid vertellen of de dag doorkomen zonder iemand publiekelijk te beledigen.

Johnson is in staat gebleken om relatief ongeschonden te ontsnappen aan een aantal schandalen - meerdere huwelijkse kwesties, een plagiaatklacht, racistische opmerkingen. Trump krijgt een pas voor schijnbaar alles, van poging tot obstructie tot beschuldigingen van seksueel geweld van meer dan een dozijn vrouwen en meer dan 10.000 gedocumenteerde leugens of onwaarheden tijdens zijn ambt.

"Door blanke man te zijn, krijgen ze gewoon krediet", zegt Dr. Johnson. "Dan mogen ze die credits gebruiken en afwijkend gedrag vertonen, en mensen pikken het."

Als je een vrouw bent in een mannelijke arena zoals de politiek, overtreed je normen gewoon door te bestaan. Je hebt geen credits. "Dus als je iets doet dat als incompetent kan worden ervaren, zullen mensen je in de prullenbak gooien", legt Johnson uit. 

Hetzelfde geldt voor gekleurde mannen. " Een zwarte man zijn is ook niet stereotiep voor politici." Het is niet moeilijk om voorbeelden te vinden van Barack Obama die aan een andere en hogere standaard wordt gehouden dan blanke presidenten.

Bron(nen): Huffington Post