Medewerkers van Obama zoeken naar mogelijkheden om de president een lager profiel te geven. Doel: Obama krijgt niet langer overal de schuld van en wordt dan hopelijk weer een beetje populair.
Daarbij wordt bijna smachtend gekeken naar de manier waarop Ronald Reagan het presidentschap vormgaf. Want hoe het land er destijds ook voor stond en wat er ook gebeurde, de president trof geen blaam. In Reagans tijd kregen steevast anderen de schuld als iets fout ging. Vraag is nu of zoiets valt te imiteren.
Kenners in Washington zijn sceptisch en dat heeft alles te maken met de manier waarom Barack Obama opereert en wie hij is. In 2008 kwam hij met zulke huizenhoge verwachtingen ten tonele, dat nu als het ware de afrekening plaatsvindt. Oorlog in Afghanistan, olieschandaal, hoge werkloosheid - laat Obama het oplossen, meent de massa, want hij wekte met zijn toespraken immers eerder de indruk dat hij zoiets kan. Obama struikelt nu over zijn eigen praatjes.
De vraag is of het tij valt te keren. Medewerkers van de president denken dat hij de problemen minder groot moet presenteren en eerder in 'kleine' onderwerpen moet leren praten. Ook zou het goed zijn als ministers vaker de schuld krijgen van dingen die misgaan. Maar dan moet eerst het ego van Obama veel kleiner worden, want nu lijken ministers teveel op dwergen naast een reusachtige president.
Ook zou het helpen als hij niet steeds maar ik... ik... ik... zegt.