Het roer van het Nederlandse asielbeleid moet om, vindt Ruud Lubbers. Het beleid is nu ,,restrictief en inefficiënt. De beoordeling van een asielverzoek in ons land moet niet als eerste gericht zijn op uitzetting en verwijdering. Daardoor wordt talent verwaarloosd of gaat zelfs verloren.’’ We hebben last van een krimpende bevolking, zegt Lubbers, en dus moeten er mensen van buiten bijkomen om de bevolking op peil te houden. "Evenals in een reeks andere landen ligt het Nederlandse geboortecijfer lager dan 2,1 kind per vrouw. De bevolking krimpt dus als er in het geheel geen immigratie zou zijn. Een ruimer toelatingsbeleid voor migranten en meer in het bijzonder voor vluchtelingen is daarvoor essentieel." Een soepelere toelating vergroot volgens Lubbers ook de aantrekkingskracht van Nederland als vestigingsplaats voor buitenlandse investeerders. "Maar een uitnodigend migratiebeleid voor kenniswerkers verdraagt zich slecht met het verwaarlozen en het verloren laten gaan van het talent dat bij vluchtelingen aanwezig is." Je kunt niet kenniswerkers uitnodigen en andere vreemdelingen weren, meent Lubbers. Zeker bij vluchtelingen zit vaak nuttige kennis waarvan we gebruik moeten maken, in plaats van hen af te schrikken en het leven zuur te maken, meent Lubbers. "Als een vluchteling uiteindelijk wordt toegelaten, volgen vaak opnieuw aanzienlijke hindernissen die volwaardige participatie in de weg staan. Als voorbeeld geldt de groep van gevluchte artsen, die als gevolg van gewijzigde regelgeving anders dan in het verleden grote moeite heeft in Nederland als arts erkend te worden. Ondanks een groeiend artsentekort worden tientallen gevluchte artsen per jaar uitgesloten om in de Nederlandse gezondheidszorg aan de slag te gaan."
Bron: Nederlands Dagblad. De complete tekst van het betoog van Lubbers is nog niet online beschikbaar