De Noren zijn het gelukkigste volk ter wereld maar betalen wel een hoge prijs

Gisteren bleek uit het van de VN dat Noorwegen het gelukkigste land ter wereld is. Wie er woont kan beamen, dat het leven er inderdaad erg prettig is, maar er zijn nadelen. "Belgen zouden gechoqueerd zijn door zoveel paternalisme," zegt de Vlaamse econoom Brieuc Van Damme in opinieblad . Hij woont met zijn vrouw in het Scandinavische land. Van Damme roemt het Noorse buitenleven en de balans tussen werk en privé. "Het cliché dat werk en leven in Noorwegen meer in evenwicht zijn, klopt helemaal. De spits begint hier om half 4 en het sociale zekerheidssysteem moedigt voor elkaar zorgen aan via, bijvoorbeeld, een lang en vrijgevig moeder- en vaderschapsverlof. In de zomer gaan Noren na het werk (met de kinderen) vissen of zeilen, in de winter wordt dat schaatsen of skiën." Maar de Noren betalen een prijs voor hun maatschappelijke idylle. Er is ten eerste veel sociale controle en weinig privacy. "Onbekenden zullen niet nalaten om duidelijk te maken wat van je verwacht wordt, en er op toezien dat je je taak ook naar behoren uitvoert," zegt Van Damme. "Het is hier ook mogelijk iedereens inkomen en belastingaangifte online in te kijken, of via de nummerplaat de eigenaar van een auto op te snorren. Dat paternalisme manifesteert zich bijvoorbeeld ook in het . Allerlei regeltjes, zoals het verbod op alcoholverkoop op zon- en verkiezingsdagen, geven de indruk dat de overheid haar burgers ziet als een bende onverantwoordelijke tieners die in de pas gehouden moet worden." Ten tweede verwacht de gemeenschap grotere persoonlijke opofferingen. "Het beleid is er om te beginnen niet op gericht uitmuntendheid en succes te belonen of aan te moedigen en verwacht wordt dat mensen die het ondanks het systeem wel geworden zijn, bescheiden blijven. Want, als iemand succesvol is, zo gaat de achterliggende gedachte van de beruchte Scandinavische filosofie, is dat in de eerste plaats dankzij de Gemeenschap en een dosis geluk, en niet omwille van individuele uitzonderlijkheid (die sowieso ten dienste van de Gemeenschap had moeten staan)." Ook moeten 18-jarigen een militaire of sociale dienstplicht vervullen en wordt van de rest van de bevolking verwacht dat ze zich regelmatig inzetten voor de gemeenschap. De belastingen zijn bovendien erg hoog om de beoogde nivellering te kunnen realiseren. De Vlaming legt uit: "Omwille van die hoge belastingen en sociale bijdragen missen de Noren heel wat (sociale) geneugten die wij Belgen wel gewoon zijn: geen ijsjesverkopers of terrasjes op het strand, amper restaurants die naam waardig, zelden een after-work met de collega's." Kortom, er is veel betutteling in Noorwegen en lekker uit de band springen is uit den boze.

Bron(nen): Knack