\n\n
Deze vijf fases van rouw maak je ook in de coronacrisis door
Samenleving
De coronapandemie die momenteel over de wereld woedt, maakt allerlei emoties los. Zoals je bij jezelf merkt, verlopen je gevoelens in fases: eerst was je laconiek, toen bang en nu misschien berustend.
De cyclus lijkt verdacht veel op de vijf fases van rouw die mensen doormaken bij trauma of verlies. Zelfs op 'kleine' gebeurtenissen als een verhuizing of ontslag zijn deze fases vaak van toepassing dus het is niet zo raar dat ze ook voor de coronacrisis opgaan.
- Ontkenning
Veel mensen kunnen niet geloven dat ze iemand zijn verloren. Ze dekken nog gewoon de tafel en denken dat hun geliefde ieder moment kan binnenlopen. Wat het coronavirus betreft, hebben we natuurlijk ook lang in ontkenning geleefd. We gingen nog gewoon naar de horeca en zochten elkaar op alsof er niets aan de hand was. - Woede
Toen de volle omvang van de crisis tot ons doordrong, was er woede. Waarom greep de overheid niet eerder in? Moeten we niet per direct in lockdown? En hoezo hebben we te weinig ziekenhuisbedden? Bij de verwerking van een trauma is er ook vaak boosheid. Boosheid op artsen, op de wereld. Je vindt het oneerlijk dat jou dit moet overkomen. - Actie
Wat volgt is een fase van actie. Mensen in rouw gaan op wereldreis, doen mee aan een sponsorloop en willen een beter mens worden. Dat zie je ook bij de coronacrisis. Er ontstaan talloze initiatieven, van het helpen van kwetsbare mensen tot het geven van online concerten of het organiseren van een pubquiz. - Somberte
Als 'de schouders eronder en door' de pijn van het verlies niet wegneemt, kan er een gevoel van somberte ontstaan. Je bent verdrietig en onzeker en wil terug naar een tijd waarin alles nog bij het oude was. Dat kunnen we nu ook meemaken. Je wil je gewone leven terug. De luchtvervuiling en files neem je plots voor lief, als je maar weer eens met je familie en vrienden kan afspreken. Maar dat duurt nog wel even en is dus best reden voor een beetje somberte. - Aanvaarding
Gelukkig is een mens veerkrachtig. Er komt vrij snel een moment dat je weer positief wordt en het leven aanvaardt zoals het is, zeker in deze crisis. Juist omdat al je dierbaren er nog zijn en je ze straks weer vast mag houden.