\n\n

Lamiya ontsnapt aan IS: "Ik moest dood of mijn voet moest worden afgehakt"

Samenleving
door Admindinsdag, 10 januari 2017 om 8:50
welingelichtekringen header 1
Yezidivrouw Lamiya Haji Bashar (18) werd door IS gevangen genomen, verkocht als slaaf en keer op keer zwaar gemarteld en verkracht. Nu wil ze de wereld vertellen over de Barbaarse praktijken van de terreurgroep. "De sharia-rechter in Mosul oordeelde dat ik gedood moest worden of dat mijn voet moest worden afgehakt. Ik antwoordde dat ik in dat geval de andere voet zou gebruiken om te vluchten. Nooit zou ik opgeven." "Toen ik voor het eerst van Daesh hoorde, dacht ik dat het een nieuwe diersoort was. Ik wist niet dat het een terreurorganisatie was", begint Lamiya haar verhaal. Maar dat veranderde snel. In augustus 2014 kwamen IS-strijders naar haar dorp Kocho in Irak. "Ik was enorm bang. Ik dacht aan mijn vader en mijn twee broers." Het zou de laatste keer zijn dat ze hen levend had gezien. "Tien minuten later hoorden we hoe al onze mannen geëxecuteerd werden." Lamiya en haar drie zussen stond een heleboel ellende te wachten. "De mannen begonnen ons aan te randen en te kussen. We werden met honderden naar een groot gebouw gebracht dat dienst deed als slavinnenmarkt. Constant kwamen er kerels om meisjes uit te kiezen. Wie weigerde mee te gaan, werd geslagen met kabels. Woorden schieten tekort om de horror te beschrijven." Lamiya werd samen met een zus gekocht door een man uit Saoedi-Arabië. "Hij was een heel slechte man. Tijdens de drie dagen dat we bij hem waren, heeft hij ons constant geslagen. Hij probeerde me zelfs eens te wurgen omdat ik niet op zijn avances wilde ingaan." Op een gegeven moment werden ze meegenomen naar een kamer waar veertig IS-strijders hen opwachtten. "Zoiets kun je je niet voorstellen. Twee kleine meisjes in de handen van zo veel monsters. We hebben verschrikkelijke dingen meegemaakt." Na vele mislukte ontsnappingspogingen lukte het haar om weg te komen, maar ze raakte zwaargewond toen een van de meisjes met wie ze vluchtte op een mijn stapte. Koerdische soldaten brachten haar naar een ziekenhuis, waar één oog moest worden verwijderd. Nu zit ze in Duitsland en is ze nog even vastberaden als toen ze wilde ontsnappen. "Die mensen wilden mijn volk en mijn geloof uitroeien, maar we zullen het overleven. We eisen gerechtigheid voor de monsters die ons zo'n pijn gedaan hebben."
Bron(nen): HLN