\n\n

Monstertruckchauffeur: 'Ik vraag me elke dag opnieuw af wat ik anders had kunnen doen'

Samenleving
door Jeannette Krasdonderdag, 05 februari 2015 om 8:04
welingelichtekringen header 1
De spectaculaire stunt die Mario Doornink al honderden keren heeft uitgevoerd loopt op 28 september vorig jaar in Haaksbergen dramatisch af. De stuntrijder belandt met zijn monstertruck in het publiek. Drie mensen overlijden, 28 raken er gewond. 'Ik leef hier nog iedere dag mee,' vertelt hij in het . Eerder werd geschreven dat hij weer wil gaan optreden, maar zelf zegt hij dat hij dat nooit heeft beweerd. 'Ik heb echt geen idee of ik ooit weer in die truck durf te stappen. Ik leef hier ook nog iedere dag mee. Ik loop bij een 'gekkendokter', zo noem ik dat. Maar wat kan die man bij me doen? Die kan de slachtoffers ook niet terugbrengen.' Doornink begrijpt nog steeds niet hoe het kon gebeuren. 'Het gas bleef hangen. Hoe? Ik heb echt geen idee. Ik schrok, keek naar de pedalen en dacht in een flits: Hè, ik heb mijn voet toch op de rem? Maar hij bleef gaan. Dus sloeg ik op de noodknop. Ja, die zit er dus wel in, al lees ik overal van niet. Meteen stond de truck stil, anders was hij nog verder doorgereden. Maar ik zat wel in het publiek. Het ging zó snel.' Na het drama was er direct kritiek op de afstand van de stunt tot het publiek. Doornink is het daar niet mee eens. 'Als ik denk dat ik niet kan rijden, doe ik het niet. Ik pas mijn stunts en snelheid altijd aan op de plek waar ik rijd. Ik kan ook over de auto's heen spríngen met dat ding, als er ruimte is. Nu rééd ik er rustig overheen. Dit kon niemand voorzien. Ik voel me klote, ik leef mee met álle nabestaanden en slachtoffers, echt. Maar ik vraag me elke dag opnieuw af wat ik anders had kunnen doen.' Het Waarborgfonds Mobiliteit gaat miljoenen uitkeren aan de slachtoffers en verhaalt dat geld op Doornink. 'Het Waarborgfonds denkt gewoon: we pakken Doornink en als hij vindt dat we bij de verzekeraars van het evenement moeten zijn, begint hij maar een rechtszaak. Er volgt nog een strafzaak tegen mij en wij procederen tegen de organisatie. Wie weet ben ik over 2 jaar alles kwijt en woon ik ergens in een blokkendoos. Maar ook dan zal ik me afvragen: wat had ik anders kunnen doen?'
Bron(nen): AD