Tijdschrift voor hondenhaters succes in Duitsland

Het blad door de vertaald als (wat in het Nederlands misschien overeenkomt met , maar stuur gerust alternatieven in) is een hit in Duitsland. Het is een blad voor hondenhaters dat bij de eerste editie van vorige maand binnen een dag was uitverkocht. Er moest zelfs worden bijgedrukt. Eigenlijk begint het verhaal in 1992, toen 4 benevelde journalisten in de kroeg de meest absurde tijdsschrijftitels zaten te verzinnen. Nummer 1 werd , een blad voor hondenhaters dat geen kans van slagen zou hebben in hondenland Duitsland. Het blad bleef decennialang niet meer dan een grap, al kreeg het idee veel aandacht. Reden waarom 1 van de journalisten, Wulf Beleites (67), eveneens als grap, de naam vastlegde. Dit viel weer op bij de Duitse pers, waarna Beleites 18 keer in lokale televisieprogramma's verscheen. In een poging de financiële malaise van de freelance journalist het hoofd te bieden, bracht Beleites recentelijk het blad echt uit. De eerste editie van 1000 exemplaren vloog de winkels uit, 1750 werden er bijgedrukt en een 2e editie met 48 pagina's is in de maak. "Er zijn 2 soorten mensen in Duitsland," zegt Beleites. "Het soort dat van honden houdt en het soort dat niet van honden houdt. Het laatste soort zijn mijn lezers." In Duitsland wonen 5 miljoen honden, ook zijn er 12 hondentijdschriften. De artikelen gaan over kitscherige hondenbegraafplaatsen, restaurants die hondenvlees serveren, sletterige poedels, de hond van Hitler en het gemak van een elektronisch alarm versus het gedoe van het houden van een Duitse herder.  

Bron(nen): Wall Street Journal