Klimaatorganisatie Urgenda wil voorkomen dat de temperatuur nog 2 graden stijgt ten opzichte van 1850 door al in 2020 40% minder CO2 uit te stoten en niet later. Als de uitstoot wel pas later wordt teruggebracht, heeft dat volgens Urgenda desastreuze gevolgen voor de toekomstige generaties. Omdat het regeringsbeleid volgens hen faalt, vraagt Urgenda de
rechter een uitspraak te doen. Zoiets komt niet vaak voor. Urgenda zoekt dan ook een 'moedige rechter'. Directeur Marjan Minnesma noemt de rechtszaak uniek, al zijn er wel parallellen met andere grote zaken in de VS, zoals die over de segregatie. Minnesma: "Soms kan de rechter een grote misstand een halt toeroepen." Het idee dat klimaatwetenschappers 50-50 verdeeld zijn over wat er moet gebeuren is onjuist, aldus Minnesma. Het gaat om 97% die het eens is dat de uitstoot met 40% moet worden teruggebracht. Er moet door middel van de rechtszaak dan ook een eind gemaakt worden aan de discussie. "Klimaatverandering wordt heel ernstig en gaat veel vervelende gevolgen opleveren. Wij vragen de rechter om dat te verklaren." Minnesma vindt dat je naar de rechter mag stappen als de politiek iets niet oplost. Urgenda treedt op namens een grote groep mede-eisers en namens de volgende generaties, die opgescheept zitten met een 'vervuilde, ontwrichte en onveilige wereld' als er niets wordt gedaan. Maar kan Urgenda ook winnen? Je zou kunnen zeggen dat als falend beleid de samenleving kan ontwrichten, de rechter móet ingrijpen, zoals in de VS. Of zoals in de Filipijnen, waar kinderen naar de rechter gingen om te eisen dat er een einde kwam aan de vernietiging van het regenwoud. De rechter gaf ze gelijk. De staat beroept zich op de scheiding der machten: Niet de rechter gaat over het beleid, maar de regering en het parlement. Mogelijk vindt de rechter dat er nog teveel discussie is over het onderwerp of dat het inderdaad een zaak van de staat is. Het hangt allemaal van de rechter af. Juristen wijzen er op dat er daarom nog niet veel over te zeggen is. Er zijn activistische rechters of rechters die dingen missen. Zo werd bijvoorbeeld asbest pas in 1993 verboden in plaats van in 1965 toen de schadelijkheid ervan ontdekt werd. Daardoor vielen er 34.000 slachtoffers. De zaak dient vandaag in Den Haag.