\n\n
Vrouwen in Saoedi Arabie. "Als ik ergens heen wil, moet ik toestemming vragen aan mijn tiener zoon." - Sarah (42), een arts in Riyadh
Samenleving
De New York Times gaf vrouwen uit Saoedi Arabië de kans iets te zeggen over hun leven. Een bloemlezing.
"Ik mag niet eens naar de supermarkt als ik dat wil" Dotops, 24" "Mijn leven is een hel. Ik wil chillen met vriendinnen. Maar dat mag niet" Rulaa, 19 "Telkens wanneer ik ergens naartoe wil, moet ik toestemming vragen aan mijn tiener zoon." - Sarah (42), een dokter in Riyadh "De taxi waar ik in zat, kreeg een ongeluk. De ambulance weigerde om mij naar het ziekenhuis te brengen tot mijn mannelijke voogd aangekomen was. Ik had een pak bloed verloren. Als hij iets later geweest was, zou ik nu dood zijn." Rulaa (19) uit Riyadh "Mijn zus ging naar een boekenwinkel zonder toestemming van haar echtgenoot. Toen ze terugkeerde, heeft hij haar verrot geslagen." - Al Qahtaniya (28) uit Riyadh "Mijn voogd verbiedt me om vriendinnen te bezoeken of in m'n eentje te gaan shoppen. Ik ben compleet afgesloten van alle leuke dingen in het leven." - Malak (28) uit Abha "De deur van de school waar ik werk is gesloten van 's morgens vroeg tot 's middags. Een man houdt de wacht. Zelfs als een lerares klaar is met haar werk kan ze niet vertrekken. Metalen poorten houden ons gevangen." Malak (44) uit Riyadh "Ik vluchtte thuis weg en zocht hulp bij een mensenrechtenorganisatie. Ik vertelde over de problemen die ik met mijn vader had, maar ze konden niets doen. Ze raadden me aan om naar de politie te gaan en daar bescherming te vragen. Intussen had mijn vader die agenten al ingelicht dat ik op de loop was. Ik hield niets geheim, maar zij zeiden dat ik een vreselijke misdaad begaan had door thuis weg te lopen. Ik belandde in de gevangenis. De eerste drie dagen zat ik zelfs in isolatie, daarna kwam ik tussen dievegges en moordenaressen te zitten." - Anonieme getuigenis (23) uit Riyadh "Het voelt aan alsof mijn handen geboeid zijn. De maatschappij, de wet,... Alles en iedereen is tegen ons. Daarom willen de meeste vrouwen op jonge leeftijd trouwen, ze willen ontsnappen. Maar dan blijkt dat haar echtgenoot niet anders is dan haar broer of vader." - Bashayr (19) uit Al-Hasa "Ik mag niet gaan werken, hoewel ik het geld nodig heb. De laatste keer dat hij iets om me gaf, kan ik me niet meer herinneren. Hij is getrouwd met vier vrouwen, ik mag niet eens reizen met mijn moeder. Hij controleert mijn leven compleet, ik mag geen vrienden hebben. Hij dwingt me om te leven volgens zijn principes en religie. Ik kan mezelf niet zijn. Ik leef in een leugen, met als enige doel niet vermoord te worden. - Dina (21) uit Riyadh "Het is verstikkend. Ik zou nog liever zelfmoord plegen dan zo te blijven leven. De kleine waterkans dat mijn situatie ooit zal veranderen, houdt me toch nog overeind. - H41 (19) uit Riyadh "Vrouwen worden nu dokters, wetenschappers of ondernemers. Ze werken samen met mannen en worden belangrijk. En dat in een tijdsspanne van zeven jaar, we gaan er dus op vooruit. We hebben alleen nog wat geduld nodig. - L. (18) uit Riyadh
"Ik mag niet eens naar de supermarkt als ik dat wil" Dotops, 24" "Mijn leven is een hel. Ik wil chillen met vriendinnen. Maar dat mag niet" Rulaa, 19 "Telkens wanneer ik ergens naartoe wil, moet ik toestemming vragen aan mijn tiener zoon." - Sarah (42), een dokter in Riyadh "De taxi waar ik in zat, kreeg een ongeluk. De ambulance weigerde om mij naar het ziekenhuis te brengen tot mijn mannelijke voogd aangekomen was. Ik had een pak bloed verloren. Als hij iets later geweest was, zou ik nu dood zijn." Rulaa (19) uit Riyadh "Mijn zus ging naar een boekenwinkel zonder toestemming van haar echtgenoot. Toen ze terugkeerde, heeft hij haar verrot geslagen." - Al Qahtaniya (28) uit Riyadh "Mijn voogd verbiedt me om vriendinnen te bezoeken of in m'n eentje te gaan shoppen. Ik ben compleet afgesloten van alle leuke dingen in het leven." - Malak (28) uit Abha "De deur van de school waar ik werk is gesloten van 's morgens vroeg tot 's middags. Een man houdt de wacht. Zelfs als een lerares klaar is met haar werk kan ze niet vertrekken. Metalen poorten houden ons gevangen." Malak (44) uit Riyadh "Ik vluchtte thuis weg en zocht hulp bij een mensenrechtenorganisatie. Ik vertelde over de problemen die ik met mijn vader had, maar ze konden niets doen. Ze raadden me aan om naar de politie te gaan en daar bescherming te vragen. Intussen had mijn vader die agenten al ingelicht dat ik op de loop was. Ik hield niets geheim, maar zij zeiden dat ik een vreselijke misdaad begaan had door thuis weg te lopen. Ik belandde in de gevangenis. De eerste drie dagen zat ik zelfs in isolatie, daarna kwam ik tussen dievegges en moordenaressen te zitten." - Anonieme getuigenis (23) uit Riyadh "Het voelt aan alsof mijn handen geboeid zijn. De maatschappij, de wet,... Alles en iedereen is tegen ons. Daarom willen de meeste vrouwen op jonge leeftijd trouwen, ze willen ontsnappen. Maar dan blijkt dat haar echtgenoot niet anders is dan haar broer of vader." - Bashayr (19) uit Al-Hasa "Ik mag niet gaan werken, hoewel ik het geld nodig heb. De laatste keer dat hij iets om me gaf, kan ik me niet meer herinneren. Hij is getrouwd met vier vrouwen, ik mag niet eens reizen met mijn moeder. Hij controleert mijn leven compleet, ik mag geen vrienden hebben. Hij dwingt me om te leven volgens zijn principes en religie. Ik kan mezelf niet zijn. Ik leef in een leugen, met als enige doel niet vermoord te worden. - Dina (21) uit Riyadh "Het is verstikkend. Ik zou nog liever zelfmoord plegen dan zo te blijven leven. De kleine waterkans dat mijn situatie ooit zal veranderen, houdt me toch nog overeind. - H41 (19) uit Riyadh "Vrouwen worden nu dokters, wetenschappers of ondernemers. Ze werken samen met mannen en worden belangrijk. En dat in een tijdsspanne van zeven jaar, we gaan er dus op vooruit. We hebben alleen nog wat geduld nodig. - L. (18) uit Riyadh