\n\n
De regionale kranten vertellen allemaal hartverscheurende verhalen uit het eigen gebied. In De Twentsche Courant Tubantia het verhaal van Ze laat een dochter van 13 jaar achter, die voor het eerst eens niet met haar moeder meevloog. De geboren Indonesische had sinds een tijd weer een nieuwe liefde in haar leven. Ze droomde al over trouwen. Haar trouwjurk had ze al een beetje in gedachte; het moest een jurk worden volgens de klederdracht van haar geboorte-eiland Bali in Indonesië, schrijft Tubantia. Wiwik trouwde 14 jaar geleden met een man uit Hengelo en kwam zo terecht in Twente. Het huwelijk liep lang geleden spaak, maar ze bleef in Twente vanwege haar dochter.
Wiwik heeft nog de Indonesische nationaliteit - ze zal vermoedelijk niet bij de Nederlandse slachtoffers worden meegeteld.
„Wiwiks grote droom was om ooit terug te keren naar Bali en weer daar te gaan wonen”, vertelt haar werkgever bij McDonald’s, Jeffrey de Vries. Ze miste haar familie. „Ze is vooral voor haar dochtertje in Twente gebleven”, gelooft De Vries. „Anders was ze misschien al lang terug geweest.” Haar dochter Gita is haar trots.
Een eigenlijk niet gepland bezoek is de Almelose donderdag noodlottig geworden. De Vries: „Ze ging eigenlijk elk jaar wel met haar dochtertje naar Bali. Maar dit jaar was er geen vakantie gepland.” Maar Rangin moest onverwacht toch om daar wat eigendomszaken te regelen. Ze moest daar officiële documenten tekenen. Rangin boekte eigenlijk vrij kort van te voren deze vlucht. En voor het eerst in haar leven liet ze haar dochter Gita thuis, vertellen meerdere mensen die haar kennen. Vlak voor het inchecken voor vlucht MH17 plaatst Wiwik Rangin met een vrolijke smiley een foto van haar e-ticket en paspoort op Facebook. Haar laatste levensteken.