\n\n

Dafne Schippers over het zwarte gat, haar relatie die uitging en jaloerse concurrenten

Sport
door Jeannette Kraszaterdag, 29 april 2017 om 8:52
welingelichtekringen header 1
Het ging een tijdje niet zo goed met een van de grootste sporters van ons land. Na de Olympische Spelen van Rio belandde topsprintster Dafne Schippers in een groot zwart gat. "Achteraf kan ik concluderen dat het veel te veel is geweest," vertelt ze in . Na de Spelen van Rio, waar ze genoegen moest nemen met zilver, had Schippers zeven weken vakantie. Ze kreeg last van enorme huilbuien. "Zomaar ineens, op gekke momenten, kwam het eruit. In het begin was ik heel emotioneel, daarna vlakten mijn emoties juist af. Het heeft wel even geduurd voordat ik weer kon genieten, eerst moest alles eruit." Ze ging op vakantie. "De vakantie deed me goed, ook omdat ik vrij anoniem over straat kon in Azië. Maar toen ik weer in Nederland kwam, ben ik in een zwart gat gevallen. Mijn ouders en vrienden waren aan het werk, Nick ging een nieuwe plaat maken, en ik had nog geen trainingen. Wat nu? dacht ik. Ik kwam niet meer van de bank af, heb hele dagen voor me uit zitten staren." Ze gaat verder. "Ik zie nu dat ik het afgelopen jaar ook niet genoeg plezier meer had in mijn sport. Omdat alles wat erbij kwam kijken me zoveel energie kostte. Als de emmer altijd vol zit, stroomt-ie van ieder dingetje dat erbij komt over. Daardoor heb je geen lol meer, in niks dat je doet." Uiteindelijk liep haar relatie met de bekende dj Nicky Romero op de klippen. "De problemen tussen ons ontstonden na de vakantie, toen hij weer vol aan het werk ging en ik niet zo goed in mijn vel zat. Als je elkaar op zo'n moment niet tot steun kunt zijn, is het misschien beter allebei je eigen weg te gaan." Als in november 2016 haar trainingen weer beginnen, gaat het langzaam beter met Schippers. Ze gaat zonder relatie verder. Ook in het topsportwereldje heeft ze weinig vrienden. "Alleen mijn trainingsmaatje. En ik ga goed om met alle Europeanen, maar daarbuiten is het wel anders. Mensen vragen of ik weleens met Elaine Thompson praat. Nee. En of we elkaar gedag zeggen? Als zij mij aankijkt zeg ik gedag, maar andersom gebeurt dat niet. Het is een hanig wereldje." "Ik weet niet of dat is omdat ik blank ben. Vroeger hielden Jamaica en Amerika echt geen rekening met Europese sprinters. Nu denken ze: wat doe jij hier? Maar ik houd daar wel van, mij intimideer je niet snel. Het kan ook zijn omdat ik nieuw was en er inééns stond. Waarbij ook meespeelt dat ik niet de beste voorgangers heb. Alle blanke atleten uit de jaren tachtig stonden slecht bekend (vanwege dopinggebruik, red.)."  
Bron(nen): De Volkskrant