\n\n
Het was vlak na de top van de Colle d'Agnello. Steven Kruijswijk was prima en superieur naar de top gereden. De Columbiaan Chavez viel aan, maar zonder succes. Nibali wist in het spoor van Kruijswijk te blijven, maar meer ook niet. Valverde lag op een achterstand van een minuut.
En toen kwam de bocht waar Kruijswijk te ruim door heen ging. Een domme stuurfout. Hij raakte de hoge sneeuwrand, langs de kant. Hij viel van zijn fiets, er kwam bloed uit zijn elleboog, zijn fiets sloeg over de kop. Kruijswijk lag verslagen in de sneeuw Het duurde tientallen seconden voor de fiets het weer deed. En even later bleek te fiets toch te stuk en moest hij wisselen. Toen de rook was opgetrokken lag Kruijswijk twee minuten achter de Columbiaan Chavez, die tweede stond en Nibali. En tergend langzaam werd dat verschil groter. Bij het begin van de slotklim lag Neerlands hoop al op 3 minuten. Hij mocht 3 minuten verliezen (op Chavez) en gaandeweg werd het meer. Maar in die laatste beklimming vond Kruijswijk ergens nog wat nieuwe kracht. Het verschil liep terug. Naar 2.50. En toen reed Nibali(zelfs de Italianen) al afgeschreven, door iedereen weg van Chavez. Nibali had 4,43 minuut achterstand. Maar de opleving van Kruijswijk was tijdelijk. Hij verloor iedere kilometer meer. <iframe width="560" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/asjS-Qvw8hA" frameborder="0" allowfullscreen></iframe> Uiteindelijk verloor Kruijswijk te veel. Nibali won de etappe, Chavez volgde op 48 seconden, waarmee hij de nieuwe leider werd, en Kruijswijk kwam binnen op 4, De leider in de rond is nu de Columbiaan Chavez. Nibali staat op seconden, Kruijswijk op 4, 52 seconden. Morgen staan 4 bergen op het programma. Drie zware bergen van de eerste categorie, en de slotklim van de derde. Alles kan nog. Op papier, althans Eerst wisten we zeker dat Dumoulin de Giro ging winnen. Tot kwart voor 4 dat Kruijswijk ging winnen. Het wordt vermoedelijk geen Nederlander, maar gewoon een Italiaan. Maarten Ducrtot zei: 'ik word er stil van'. Zo heeft alles ook zijn goede kanten
En toen kwam de bocht waar Kruijswijk te ruim door heen ging. Een domme stuurfout. Hij raakte de hoge sneeuwrand, langs de kant. Hij viel van zijn fiets, er kwam bloed uit zijn elleboog, zijn fiets sloeg over de kop. Kruijswijk lag verslagen in de sneeuw Het duurde tientallen seconden voor de fiets het weer deed. En even later bleek te fiets toch te stuk en moest hij wisselen. Toen de rook was opgetrokken lag Kruijswijk twee minuten achter de Columbiaan Chavez, die tweede stond en Nibali. En tergend langzaam werd dat verschil groter. Bij het begin van de slotklim lag Neerlands hoop al op 3 minuten. Hij mocht 3 minuten verliezen (op Chavez) en gaandeweg werd het meer. Maar in die laatste beklimming vond Kruijswijk ergens nog wat nieuwe kracht. Het verschil liep terug. Naar 2.50. En toen reed Nibali(zelfs de Italianen) al afgeschreven, door iedereen weg van Chavez. Nibali had 4,43 minuut achterstand. Maar de opleving van Kruijswijk was tijdelijk. Hij verloor iedere kilometer meer. <iframe width="560" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/asjS-Qvw8hA" frameborder="0" allowfullscreen></iframe> Uiteindelijk verloor Kruijswijk te veel. Nibali won de etappe, Chavez volgde op 48 seconden, waarmee hij de nieuwe leider werd, en Kruijswijk kwam binnen op 4, De leider in de rond is nu de Columbiaan Chavez. Nibali staat op seconden, Kruijswijk op 4, 52 seconden. Morgen staan 4 bergen op het programma. Drie zware bergen van de eerste categorie, en de slotklim van de derde. Alles kan nog. Op papier, althans Eerst wisten we zeker dat Dumoulin de Giro ging winnen. Tot kwart voor 4 dat Kruijswijk ging winnen. Het wordt vermoedelijk geen Nederlander, maar gewoon een Italiaan. Maarten Ducrtot zei: 'ik word er stil van'. Zo heeft alles ook zijn goede kanten