\n\n

Student komt met plan om plastic uit oceanen te halen

Tech
door Gilles Dijkmanwoensdag, 04 juni 2014 om 00:05
boyan slat
Een 19-jarige student uit Delft lijkt een oplossing gevonden te hebben voor een van de grootste hedendaagse milieuproblemen: de grote hoeveelheden plastic die ronddobberen in onze oceanen. In het rapport van TU Delft student Boyan Slat is te lezen dat zijn methode niet alleen technisch haalbaar, maar ook betaalbaar is. Het rapport is het resultaat van meer dan een jaar aan wetenschappelijk onderzoek, met meer dan 100 experts uit binnen- en buitenland die vrijwillig hebben meegewerkt aan het rapport. Volgens Slat zijn sterke zeestromingen de sleutel tot het probleem. Met lange (100 km) drijvende armen in een V-vorm wil hij plastic afval naar het middelpunt van de armen sturen. In het midden wordt het plastic afval verzameld en op schepen geladen. De schepen brengen het afval aan land, waar het gerecycled kan worden. De oceanen op aarde bevatten zes grote stromingen, elke stroming zou zijn eigen installatie moeten krijgen. De kosten van het hele systeem bedragen 317 miljoen euro. Het doel van het onderzoek was om naar een oplossing te zoeken voor de enorme hoeveelheid plastic in de oceanen. De schatting is dat er in de afgelopen decennia ruim 500 miljoen kilo aan plastic afval in de oceanen terecht is gekomen, dit heeft zich verspreid over een gebied groter dan Europa. Door de enorme omvang van dit gebied, was de algemene aanname dat het onmogelijk is om elk stukje plastic uit de oceaan te vissen. Maar Slat legde zich daar niet bij neer. Op vakantie in Griekenland raakte hij geïntrigeerd door het milieuprobleem toen hij besefte dat “hij meer plastic zakken dan vissen tegenkwam”. Ook internationaal trekt zijn uitvinding veel belangstelling, zo is hij uitgenodigd voor een bijeenkomst met de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, John Kerry. Enkele critici wijzen er echter ook op dat het probleem verholpen moet worden bij de bron. Door bijvoorbeeld verpakkingsmaterialen te ontwikkelen die biologisch afbreekbaar zijn.
Bron(nen): NOS