\n\n
Esther C. Kim van de Yale Universiteit reed 2 jaar met de bus door heel de VS om te inventariseren wat mensen zoal doen om vreemdelingen op een afstand te houden. Je tas op de stoel naast je zetten of bij het gangpad gaan zitten zijn bekende voorbeelden. Kim legt uit hoe en waarom dit 'tijdelijk asociaal gedrag' optreedt. Het is anders dan het gedrag van vreemden in een anonieme situatie, zoals in een lift. In een lift houden mensen gepaste afstand en proberen de privacy van anderen te respecteren. Dat is geen asociaal gedrag. In het geval van 'tijdelijk asociaal gedrag' speelt respect geen rol. De boodschap is: 'Blijf uit mijn buurt!' De basisregel is dat elke rij bezet moet zijn voordat je naast iemand gaat zitten . Doe je dat niet, dan ben je een 'weirdo'. Als je naast iemand moet gaan zitten, ga je naast een 'normaal' iemand zitten. 'Normaal' volgens busreizigers is iemand die er 'niet gek' uitziet, niet teveel praat en waarschijnlijk niet stinkt. Daarmee probeert de reiziger ongemakkelijke situaties te voorkomen. Er zijn 3 belangrijke redenen, volgens Kim, waarom reizigers dit doen: onzekerheid (andere reizigers zouden bv. je spullen kunnen stelen); gebrek aan privacy/persoonlijke ruimte en uitputting. Reizigers kunnen na een lange reis gaar en humeurig zijn en verwachten dat andere passagiers dat ook zijn. Het gaat eigenlijk altijd om het vergroten van het eigen comfort en niet om een actie die specifiek gericht is tegen de andere passagier. Anderzijds is er ook geen stimulans om tijd en energie te investeren in anderen.
Bron(nen): Time