\n\n

Kinderen grootbrengen is vervelender dan een scheiding, werkloosheid en zelfs het overlijden van je partner

Wetenschap
door Jeannette Krasdonderdag, 13 augustus 2015 om 18:07
welingelichtekringen header 1
Een kind krijgen is toch het mooiste wat er is? Dat is althans wat jonge vaders en moeders je willen doen geloven, maar nieuw onderzoek wijst opnieuw uit dat de meeste ouders een stuk ongelukkiger zijn dan voor ze kinderen kregen. Dat meldt . Een studie, die in het verscheen, toonde aan dat een baby gemiddeld genomen een erg negatieve invloed heeft op het levensgeluk van de nieuwbakken ouders - meer dan een echtscheiding, werkloosheid en zelfs meer dan de dood van een partner. Onderzoekers Rachel Margolis en Mikko Myrskylä volgden 2.016 Duitsers die eerst nog geen kinderen hadden en later wel. Drie jaar voor het eerste kind kwam en twee jaar erna werd hen gevraagd een cijfer te geven voor hun levensgeluk van 0 tot 10. ''Dit is beter dan direct te vragen naar hoe ze het hebben van een kind ervaren, omdat het een taboe is onder jonge ouders om negatieve dingen te zeggen over hun baby'', schrijven de onderzoekers. Het doel van de studie was om er achter te komen hoe het kan dat er een verschil is tussen het aantal kinderen dat mensen zeggen te willen en het aantal dat ze er daadwerkelijk krijgen. In Duitsland geven de meeste koppels aan dat ze twee kinderen willen, terwijl het geboortecijfer al jaren blijft steken op 1,5 kind per vrouw. Margolis, een socioloog aan de universiteit van Western Ontario en Myrskylä, directeur van het Max Planck Instituut voor Demografisch Onderzoek, ontdekten dat de meeste koppels in de jaren voor de geboorte van hun kind vrij gelukkig waren, met een piek in het jaar voorafgaand aan de komst van het eerste kind, waarschijnlijk vanwege de zwangerschap en de aanstaande baby. Maar na de geboorte ontstonden er grote verschillen tussen de ouders. Ongeveer 30 procent van de stellen was even gelukkig of iets gelukkiger als voor de baby. De rest zei zich minder gelukkig te voelen in de eerste jaren na de geboorte. Gemiddeld noteerden de nieuwe ouders een afname van hun levensgeluk van 1,4 punten. Dat is heel veel. Eerdere studies hebben de impact van grote levensgebeurtenissen gekwantificeerd met dezelfde geluksschaal. Ter vergelijking: een scheiding doet het geluk van mensen met 0,6 punt afnemen, werkloosheid met 1,0 punt en de dood van een partner zorgt eveneens voor een afname van 1,0 punt. Het gevolg van de negatieve eerste ervaring was, dat veel ouders besloten geen tweede kind te nemen. Dat gold vooral voor hoger opgeleide ouders van boven de dertig. Margolis en Myrskylä noemden drie redenen waarom ouders geen tweede kind wilden. Ten eerste vonden moeders dat de fysieke ongemakken voor en na de zwangerschap te veel conflicteerden met hun behoefte om te werken. Ten tweede waren complicaties tijdens de bevalling reden om 'dit niet allemaal nog eens te willen doormaken'. De derde reden werd echter het vaakst genoemd en ging over de 'continue en intense aard van het opvoeden van een kind.' De jonge ouders hadden vaak een slaaptekort, ze voelden zich depressief en opgesloten in huis en hadden bovendien vaak relatieproblemen. Duidelijk is dat een aanzienlijke groep mensen van tevoren denkt dat een kind hen gelukkig maakt, terwijl achteraf blijkt dat dit niet zo is. Bezint, eer ge begint, lijkt dus een passend advies.