Heb je alle vertrouwen in je arts? Uit een enquête die in de VS gehouden werd onder bijna 1900
artsen blijkt dat artsen het niet altijd even nauw nemen met de waarheid:
- 1/3 van de artsen vond niet dat het noodzakelijk was om ernstige medische fouten toe te geven aan patiënten
- bijna 2/5 vond niet dat het noodzakelijk was om hun financiële banden met de farmaceutische industrie en fabrikanten van medische apparatuur bekend te maken
- bijna 1/5 vond niet dat je de patiënt nooit iets onwaar mag vertellen
- iets meer dan 1/10 zei ze in het voorafgaande jaar hun patiënten iets hadden verteld wat niet waar was
Dat aantal kan nog groter zijn, want wie zegt dat ze in de enquête wel eerlijk toegeven dat ze
liegen?
Anderzijds is het vertrouwen in artsen ook tanende. In 2003 had 85% van de Canadese patiënten vertrouwen in hun arts; in 2010 was dat nog maar 63%. Komt dat omdat artsen liegen? Artsen vergeten vaak dat patiënten via internet veel medische informatie tot hun beschikking hebben. Volgens het Pew Research Center, gaat 80% van de internetgebruikers op zoek naar informatie over gezondheid. En op internet kun je ook alles lezen over de banden met de farmaceutische industrie.
Anderzijds is 'liegen' ook niet altijd slecht. Als een arts de belangrijkste elementen selecteert uit een lang en complex verhaal voorkomt hij of zij dat de patiënt overdonderd wordt of in verwarring wordt gebracht door de informatie. Maar het moet natuurlijk niet zo zijn dat de vereenvoudiging de essentie van het verhaal weglaat.
Er zijn ook artsen die 'het niet over hun hart krijgen' om de patiënt te vertellen hoe ernstig ziek hij is. Zij houden informatie achter om zichzelf een moeilijke opdracht te besparen. Eigenbelang dus.