\n\n

'Praten over zelfmoord is gewoon aandachtvragerij' en andere mythes over suïcide

Wetenschap
door Maroesja Perizoniusvrijdag, 28 maart 2014 om 12:26
welingelichtekringen header 1
Mensen praten niet veel over zelfmoord terwijl het relatief vaak gebeurt: 10 op de 100.000 brengen zichzelf om. Voorkomen is soms mogelijk, als je er maar meer van af weet. heeft enkele mythes doorgeprikt: * Er zijn meer zelfdodingen tijdens de (kerst)vakantie - Er zijn op het noordelijk halfrond wel seizoensschommelingen maar de donkere dagen rond kerst vertonen geen piek. Het is juist in de lente, vooral in landelijke gebieden, dat er tijdelijk meer suïcides voorkomen. Onderzoekers weten niet precies waarom, maar vermoeden dat het te maken heeft met de stress van het toenemende sociale leven in de warmere maanden * Je moet er niet over praten want voor je het weet, praat je het iemand aan - Het is juist goed om met iemand te praten als je denkt dat hij of zij zelfmoord overweegt. Het kan de spanning helpen verlichten en het 'geheim' rondom de plannen openbreken. Zeg niet 'je hebt zoveel om voor te leven'; degene met wie je praat, vindt juist van niet. Je kunt beter zeggen 'je moet het wel erg naar hebben als je zelfmoordgedachten hebt'. Daarna kun je het beste iemand doorverwijzen (bijvoorbeeld naar ) en niet alleen laten * Praten over zelfmoord is gewoon aandachtvragerij - En over de stille types moeten we ons juist zorgen maken. Dit klopt niet per se. Dat iemand erover begint is een duidelijke waarschuwing. Uiteraard zal niet iedereen er van tevoren over praten net als dat niet iedereen die erover praat het ook echt doet * De meeste mensen laten een briefje achter - De eerste vraag na een zelfdoding blijft: 'Was er een briefje?' In meer dan de helft van de gevallen wordt er niets achtergelaten. De reden zou zijn dat iemand die zelfmoord pleegt zich afgesloten voelt van menselijk contact en niet op zoek is naar communicatie * Zelfmoord is onvermijdelijk - Veel mensen geloven dat een suïcidaal persoon alles zal proberen om zichzelf ook echt te doden. Al heeft meer dan 90% van suïcidale mensen een psychische aandoening, de gebeurtenis zelf komt vaak door plotse ernstige stress of een tijdelijke persoonlijke crisis. Bij veel (mislukte) zelfdodingen was het plan maar 5 minuten van tevoren bedacht. Het is belangrijk om mensen in een plotse crisis weg te houden van middelen die zij zouden kunnen gebruiken. Een overlevende springer van de Golden Gate Bridge: "Zodra ik sprong, realiseerde ik me dat alle onoplosbare problemen in mijn leven gewoon op te lossen waren - behalve het feit dat ik net was gesprongen"
Bron(nen): Live Science