Waarom je stuiptrekkingen krijgt voor het slapengaan

Hypnagoge schokken worden ze genoemd. De ongecontroleerde spiertrekkingen die je ervaart vlak voor je in slaap valt. Het merendeel van de mensen heeft last van deze stuiptrekkingen, waardoor het soms lijkt alsof je meters naar beneden valt. De schokken doen zich voor in de hypnagoge toestand: de overgangsfase van waken naar slapen. Twee gebieden in de hersenen spelen daarbij een rol. Het reticulair activatiesysteem (RAS) bereidt je brein en je lichaam voor op de nachtrust. De ernaast gelegen ventrolaterale preoptische nucleus (VLPO) zorgt er daarna voor dat je in de slaapmodus blijft. Een theorie is dat deze twee processen botsen met elkaar. Vlak voor je in slaap valt daalt het serotonineniveau in je lichaam. Dit hormoon houdt onder andere de grote spieren onder controle. Tegelijkertijd stuurt je VLPO de aanmaak van twee andere stofjes aan, GABA en glycine, die je spieren roerloos moeten houden tijdens je slaap. De hypnagoge schok ontstaat vervolgens doordat de spieren in je armen en benen tegenstrijdige signalen ontvangen uit de twee hersengebieden. Je valt zelf in slaap terwijl je spieren nog niet zover zijn. Een tweede theorie is evolutionair van aard. De schokken zouden onze voorouders wakker maken als ze uit een boom dreigden te vallen. De spieren konden zo sneller reageren. Het is lastig vast te stellen wat precies de oorzaak is. Wel is bekend dat (over)vermoeidheid, stress, angst, een oncomfortabele houding en cafeïne de kans op hypnagoge schokken vergroot.

Bron(nen): National Geographic