\n\n
Prachtige foto hieronder: Spaans meisje tijdens de finale van de WK in Zuid Afrika. Ze huilt. En we weten nog dat er voor Spanjaarden geen reden was om te huilen van verdriet. Tranen zijn er om de ogen te vochtig te houden. Tranen zijn er bij dieren ook als ze pijn hebben. Maar mensen kunnen huilen van verdriet, en van emotie, van het lachen en van plezier. Waar dient al dat huilen eigenlijk voor? Wat wordt de menselijke soort beter van deze mogelijkheid? Toen we nog niet konden spreken, maar wel al leefden in sociale verbanden waarbinnen we communiceerden op een hoger niveau dan andere zoogdieren, is huilen een vorm van communicatie geweest, schrijft NPR in een stuk over huilen. "Het is een sterk signaal aan naasten hoe het met ons is. En het signaal werkt ook meestal. Zo goed zelfs dat huilen aanstekelijk kan zijn. En daarmee geeft die ander aan dat hij net zo'n diepe gevoelens heeft over de zaak als jij. Tranen zijn nog steeds een krachtig communicatiemiddel. Zeker waar woorden ophouden effect te hebben. Bij de dood. Of bij die doodgelopen ruzie. Of bij een geluk zo groot als het winnen van de WK
Bron(nen): NPR